This HTML5 document contains 6 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

PrefixNamespace IRI
n9http://dbkwik.webdatacommons.org/ontology/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
n8http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/AQafyRUD0f641VZvoUA-IQ==
n4http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/LrcMXkhDZjbrHYPDBPaVyw==
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n3http://dbkwik.webdatacommons.org/warszawa/property/
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
n2http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/mCXyb-zlZySbrDTm4M4pNw==
n7http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/HTT5Bf4oFXpjflIMAvympg==
Subject Item
n2:
rdfs:label
Pałac Belina-Brzozowskich
rdfs:comment
Kategoria:Zabytkiright|thumb|250px|Domek stróża Pałac Belina-Brzozowskich – zabytkowy pałac położony w Śródmieściu Północnym, przy ul. Brackiej 20, w podwórku kamienicy Jaroszyńskiego. Pałac powstał w 1882 roku według projektu Bronisława Brodzic-Żochowskiego dla rodziny Belina-Brzozowskich, został zlokalizowany na tyłach wybudowanej w latach 40. XIX wieku kamienicy Jaroszyńskiego. Dwupiętrowy pałac w stylu francuskiego neorenesansu otrzymał wygląd nawiązujący do architektury pałaców paryskich z II połowy XVII wieku, uzyskał portyk kolumnowy przy wejściu, który utrzymywał balkon pierwszego piętra, a tuż przed nim wybudowano domek stróża (kordegarda), wybudowany w 1881 roku według projektu Bronisława Brodzic-Żochowskiego, a przypominający wyglądem włoską willę.
dcterms:subject
n7: n8:
n3:wikiPageUsesTemplate
n4:
n9:abstract
Kategoria:Zabytkiright|thumb|250px|Domek stróża Pałac Belina-Brzozowskich – zabytkowy pałac położony w Śródmieściu Północnym, przy ul. Brackiej 20, w podwórku kamienicy Jaroszyńskiego. Pałac powstał w 1882 roku według projektu Bronisława Brodzic-Żochowskiego dla rodziny Belina-Brzozowskich, został zlokalizowany na tyłach wybudowanej w latach 40. XIX wieku kamienicy Jaroszyńskiego. Dwupiętrowy pałac w stylu francuskiego neorenesansu otrzymał wygląd nawiązujący do architektury pałaców paryskich z II połowy XVII wieku, uzyskał portyk kolumnowy przy wejściu, który utrzymywał balkon pierwszego piętra, a tuż przed nim wybudowano domek stróża (kordegarda), wybudowany w 1881 roku według projektu Bronisława Brodzic-Żochowskiego, a przypominający wyglądem włoską willę. Na przełomie XIX i XX wieku w pałacu znajdowały się mieszkania do wynajęcia. Pałac został uszkodzony podczas działań wojennych w 1944 roku – 10 września Niemcy zajęli pałac, a jego mieszkańców wypędzili lub wymordowali. 15 września powstańcy odbili pałac. Jak podaje ppor. Zbigniew Blichewicz "Szczerba", przy użyciu miotacza płomieni i intensywnego ostrzału powstańców, wybito broniących się Niemców. Palące się piętro spowodowało jednak pożar na strychu, na którym spłonął ukryty obraz Jana Matejki "Zamojski pod Byczyną". Gmach odbudowano w latach 1948-1952 ze zmianą wnętrz. W 1965 roku został wpisany do rejestru zabytków. Pałac po wojnie mieścił Naczelną Radą Adwokacką oraz Zarząd Główny i Zarząd Okręgowy Zrzeszenia Prawników Polskich. Dzisiaj wynajmowany jest prywatnym firmom. Położony w ciemnym podwórku pałac był na tyle tajemniczy, że stał się tłem dla powieści „Sława i chwała” Jarosława Iwaszkiewicza z 1956 roku. Belina-Brzozowskich Kategoria:Śródmieście