This HTML5 document contains 5 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

PrefixNamespace IRI
n7http://dbkwik.webdatacommons.org/ontology/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
n2http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/r45RT60nlrSz1VBWNXxdJw==
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
n4http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/2UBRT9x1CEQ8_kikF8bXWA==
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n6http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/w63TMDRsO-yPIyxw4M7FsQ==
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
Subject Item
n2:
rdfs:label
Siergiej Korolow
rdfs:comment
thumb|right|230px|Korolow w wieku 5 lat thumb|right|230px|Pomnik Korolowa w Bajkonurze Siergiej Pawłowicz Korolow, ros. Сергей Павлович Королёв, nazwisko czasem transkrybowane jako Koroliow lub Korolew (ur. 12 stycznia 1907, zm. 14 stycznia 1966) – radziecki inżynier, ojciec radzieckiego programu kosmicznego, szef biura konstrukcyjnego OKB-1. 3 grudnia 1960 miał pierwszy atak serca, następnie jego zdrowie nieustannie się pogarszało. Zmarł niespodziewanie w 1966 w wyniku nieudolnie przeprowadzonej, rutynowej operacji.
dcterms:subject
n4: n6:
n7:abstract
thumb|right|230px|Korolow w wieku 5 lat thumb|right|230px|Pomnik Korolowa w Bajkonurze Siergiej Pawłowicz Korolow, ros. Сергей Павлович Королёв, nazwisko czasem transkrybowane jako Koroliow lub Korolew (ur. 12 stycznia 1907, zm. 14 stycznia 1966) – radziecki inżynier, ojciec radzieckiego programu kosmicznego, szef biura konstrukcyjnego OKB-1. Urodził się w Żytomierzu na Ukrainie. Został wykształcony jako konstruktor samolotów i z początku pracował w biurze konstrukcyjnym Andrieja Tupolewa. W 1938 padł ofiarą |Wielkiej Czystki i był uwięziony przez sześć lat, w tym przez pewien czas w syberyjskim łagrze. Większość wyroku spędził jednak w szaraszce, specjalnym więzieniu dla specjalistów które pozwalało im kontynuować swoją pracę. Po zwolnieniu w 1944 stał się kluczową osobą w radzieckim programie rakietowym tworzącym rakiety międzykontynentalne. Tu wykazał wielki talent do scalania projektów, organizowania prac na masową skalę i dalekosiężnego planowania. Pracując nad bronią rakietową, stopniowo zaczął przekonywać przywódców ZSRR do rozpoczęcia wyścigu kosmicznego ze Stanami Zjednoczonymi, w celu zwiększenia prestiżu ZSRR. W sierpniu 1956, został mianowany naczelnym konstruktorem radzieckiego programu kosmicznego i był odpowiedzialny za jego największe sukcesy, w tym wystrzelenie satelity Sputnik 1 i załogowego statku kosmicznego Wostok 1. Następnie pod jego kierownictwem rozpoczęto pracę nad serią misji mających prowadzić do lądowania na Księżycu. W przeciwieństwie do swojego odpowiednika w programie amerykańskim, Wernhera von Brauna, jego nazwisko było tajemnicą państwową. Znany był tylko jako naczelny konstruktor. Dopiero po śmierci nekrolog w gazecie Prawda ujawnił jego kluczową rolę w programie kosmicznym. Został pochowany z honorami przy murze kremlowskim. W odróżnieniu od von Brauna, nie miał jednak nigdy pełnej kontroli nad radzieckim programem i często musiał borykać się z konkurentami, między innymi z Władimirem Czełomiejem. 3 grudnia 1960 miał pierwszy atak serca, następnie jego zdrowie nieustannie się pogarszało. Zmarł niespodziewanie w 1966 w wyniku nieudolnie przeprowadzonej, rutynowej operacji. Międzynarodowa Unia Astronomiczna nazwiskiem Korolowa nazwała krater księżycowy, oraz krater marsjański.