This HTML5 document contains 10 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

PrefixNamespace IRI
n12http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
n3http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/F-CXvukY80PVZIybZomjPw==
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
n7http://dbkwik.webdatacommons.org/ontology/
n2http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/s-GsJefKNX6fremXjtmhzg==
n9http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/IC54QkrCeW6aH16WUVzE8A==
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
n13http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/oyn2bWAcVsua3L2UD5eMew==
n11http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/3mx9nypL-9q7nBjHviuu9w==
n5http://dbkwik.webdatacommons.org/wiersze/property/
n6http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/ak9_fT_o0Y1AqXtxvVQ3pg==
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
n10http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/cSdYSYzZbP-cc2il0z5meg==
Subject Item
n2:
rdfs:label
Do Elmiry
rdfs:comment
Cóż mi te łąki, te gaje? Obca to dla mnie postawa. Gdzie twarz Elmiry zostaje, Tam serca mego zabawa. Zefirze! lecisz w te strony, Gdzie moja zorza się pali: Odwiedź ten lasek zielony, Gdzieśmy się z sobą żegnali. Pamiętasz pod owem drzewem Świadki serc naszych te cienie; Gdzieś miłym chłodził owiewem Złączone ustami płomienie. Ach! może rozmyśla o tem I na mnie kędyś tam czeka! Zanieś to prędkim polotem, Co jej przesyłam z daleka. Szepnij, że miłość nie płocha Że moje chęci są szczyre... Niechaj cie Flora tak kocha, Jako ja kocham Elmirę! Image:PD-icon.svg Public domain
dcterms:subject
n9: n10:
n12:
Wiersz
n5:wikiPageUsesTemplate
n6: n11: n13:
n3:
Franciszek Dionizy Kniaźnin
n7:abstract
Cóż mi te łąki, te gaje? Obca to dla mnie postawa. Gdzie twarz Elmiry zostaje, Tam serca mego zabawa. Zefirze! lecisz w te strony, Gdzie moja zorza się pali: Odwiedź ten lasek zielony, Gdzieśmy się z sobą żegnali. Pamiętasz pod owem drzewem Świadki serc naszych te cienie; Gdzieś miłym chłodził owiewem Złączone ustami płomienie. Ach! może rozmyśla o tem I na mnie kędyś tam czeka! Zanieś to prędkim polotem, Co jej przesyłam z daleka. Szepnij, że miłość nie płocha Że moje chęci są szczyre... Niechaj cie Flora tak kocha, Jako ja kocham Elmirę! Poleciał!... ale się boję, Aby on w pośrzód podróży, Rzuciwszy westchnienia moje, Nie ulgnął kędy przy róży. Image:PD-icon.svg Public domain