This HTML5 document contains 92 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

n28:

n3:

n2:

n52:

n2:

n29:

n2:

Subject Item

n2:

rdf:type

n24: n39:

rdfs:label

Tar-Ancalimon Tar-Ancalimon Tar-Ancalimon Tar-Ancalimon

rdfs:comment

Tar-Ancalimon was the fourteenth King of Númenor. He succeeded his father, Tar-Atanamir. Il nome Ancalimon deriva dal Quenya e significa "Molto Luminoso". Tar-Ancalimon (DE 1986 – DE 2386) - dwunasty król i czternasty władca Númenoru. Rządził od 2221 roku Drugiej Ery, aż do śmierci. Był synem Tar-Atanamira. Za jego panowania wśród Númenorejczyków dokonał się najważniejszy w historii podział mieszkańców królestwa na Wiernych (zwanych też Przyjaciółmi Elfów, bądź Elendili) i Ludzi Króla. O ile pierwsi dalej byli życzliwi w stosunku do Eldarów, szanowali i czcili Valarów, o tyle drudzy całkowicie odrzucali wyższość Potęg Ardy i lekceważyli ich zakazy, a elfom zazdrościli daru nieśmiertelności. Podział ten z kolejnymi wiekami się pogłębiał, o czym mowa w Akallabêth. Za jego czasu powstały też ważne porty númenorejskie na terenie Śródziemia, między innymi Pelargir i Umbar. Unlike his father—who had followed Númenórean practice and yielded the sceptre before age debilitated him — Tar-Atanamir refused to lay down his Lordship before he died. He clung to the throne, and to life, far too long, lending himself the name "the Unwilling." Tar-Ancalimon (Quenya: der Hell-Leuchtende) wurde im Jahr 1986 Z.Z. geboren und regierte ab 2251 Z.Z. 165 Jahre als 14. König von Númenor, bis er im Jahr 2386 Z.Z. starb. Zur Zeit seiner Regierungszeit vertiefte sich der Graben zwischen dem größten Teil der Königstreuen und den Freunden der Elben. Erstere begannen den Gebrauch der Elbensprache zu unterlassen und die alten Sprachen wurden den Nachkommen auch nicht mehr nahegebracht. Aber aus alter Gewohnheit und Furcht vor einem schlechten Omen, gaben die Könige ihre Namen weiterhin in Quenya an, denn sie hatten Angst, dass sonst Unglück über sie hereinbrechen würde.

n17:

Maschio

dcterms:subject

n23: n25: n26: n27: n32: n35: n36: n37: n40: n45: n47: n54: n55: n60: n63: n65: n68: n71: n77: n80: n81: n82: n86: n87: n90:

n11:

n12:

n13:

n14: n91:

n3:

n4:

n46:

Król Númenoru

n43:

n28:

n58:

Dúnedain di Númenor

n72:

n73:

n78:

n79:

n52:

n4:

n83:

n84:

n74:

n75:

n44:

Sconosciuta

n18:

n19:

n41:wikiPageUsesTemplate

n42: n56: n57: n59: n64: n67:

n70:

Tar-Ancalimon

n85:

n84:

n48:

Unnamed wife

n92:

Tar-Ancalimon

n8:wikiPageUsesTemplate

n9: n49:

n88:wikiPageUsesTemplate

n89:

n50:

n51:

n29:

n4:

n30:

n31: n16:

n33:

n28:

n10:

Male

n61:

n62:

n15:

n16:

n38:

n31:

n76:

Númenórean , King's Men

n5:

n6:

n20:

n21:

n53:

n28:

n93:

n75:

n69:

Re di Númenor, Re dei Dúnedain, Capo della Casa di Elros

n66:

n21: n79:

n34:abstract

Tar-Ancalimon (DE 1986 – DE 2386) - dwunasty król i czternasty władca Númenoru. Rządził od 2221 roku Drugiej Ery, aż do śmierci. Był synem Tar-Atanamira. Za jego panowania wśród Númenorejczyków dokonał się najważniejszy w historii podział mieszkańców królestwa na Wiernych (zwanych też Przyjaciółmi Elfów, bądź Elendili) i Ludzi Króla. O ile pierwsi dalej byli życzliwi w stosunku do Eldarów, szanowali i czcili Valarów, o tyle drudzy całkowicie odrzucali wyższość Potęg Ardy i lekceważyli ich zakazy, a elfom zazdrościli daru nieśmiertelności. Podział ten z kolejnymi wiekami się pogłębiał, o czym mowa w Akallabêth. Za jego czasu powstały też ważne porty númenorejskie na terenie Śródziemia, między innymi Pelargir i Umbar. W czasach Ancalimona Wielkie Orły, które gnieździły się od początku dziejów wyspy na jednej z wież królewskiego pałacu, na zawsze opuściły Númenoru, odlatując do Valinoru. Król, podobnie jak jego następcy, zaprzestał zwyczaju ofiarowania pierwszych zebranych owoców Eru. Po śmierci zastąpił go syn,nTar-Telemmaitë. Tar-Ancalimon was the fourteenth King of Númenor. He succeeded his father, Tar-Atanamir. Unlike his father—who had followed Númenórean practice and yielded the sceptre before age debilitated him — Tar-Atanamir refused to lay down his Lordship before he died. He clung to the throne, and to life, far too long, lending himself the name "the Unwilling." Tar-Ancalimon (Quenya: der Hell-Leuchtende) wurde im Jahr 1986 Z.Z. geboren und regierte ab 2251 Z.Z. 165 Jahre als 14. König von Númenor, bis er im Jahr 2386 Z.Z. starb. Zur Zeit seiner Regierungszeit vertiefte sich der Graben zwischen dem größten Teil der Königstreuen und den Freunden der Elben. Erstere begannen den Gebrauch der Elbensprache zu unterlassen und die alten Sprachen wurden den Nachkommen auch nicht mehr nahegebracht. Aber aus alter Gewohnheit und Furcht vor einem schlechten Omen, gaben die Könige ihre Namen weiterhin in Quenya an, denn sie hatten Angst, dass sonst Unglück über sie hereinbrechen würde. Nachfolger: Tar-Telemmaitë Il nome Ancalimon deriva dal Quenya e significa "Molto Luminoso".

Subject Item

n4:

n43:

n2:

n33:

n2:

n53:

n2: