. . "Posokowiec bawarski"@pl . "Grupa VI, Sekcja 1,"@pl . . "Posokowiec bawarski"@pl . "Posokowiec bawarski to rasa psa, zaliczana do VI grupy FCI do sekcji posokowc\u00F3w. Podobnie jak posokowiec hanowerski wywodz\u0105 si\u0119 z okolic Hanoweru. Pierwsze wzmianki o nich mamy na dworze \u0142owieckim ksi\u0105\u017C\u0105t hanowerskich w Springe pod Hanowerem. Przodkami tej rasy s\u0105 psy go\u0144cze zwane po niemiecku die Bracken. Niekt\u00F3re z nich wyr\u00F3\u017Cnia\u0142y si\u0119 szczeg\u00F3lnie czu\u0142ym w\u0119chem oraz sk\u0142onno\u015Bci\u0105 do szukania zwierzyny \u201Edolnym wiatrem\u201D. Na polowaniach par force powszechnie uprawianych, zw\u0142aszcza na jelenie, niemal do ko\u0144ca XVIII wieku u\u017Cywano ich albo do wytropienia zwierzyny przed rozpocz\u0119ciem po\u015Bcigu za ni\u0105 ca\u0142ej z\u0142ai ps\u00F3w, albo do odnalezienia tropu, zgubionego podczas \u015Bcigania zwierza. Z pocz\u0105tku, po rozpocz\u0119ciu po\u015Bcigu, w\u0142\u0105czano takiego psa do z\u0142ai, kt\u00F3rej przewodzi\u0142 w czasie polowania, i dlatego nazywano go der Leithund (pies \u2013 przyw\u00F3dca). Z biegiem czasu jednak ograniczono zadania tych ps\u00F3w tylko do tropienia zwierzyny, w trakcie kt\u00F3rego prowadzono je zazwyczaj na d\u0142ugim otoku. Powsta\u0142o wi\u0119c kilka odmian ps\u00F3w, nazywanych der Spurhund, co znaczy po polsku tropowiec. Mia\u0142y one do\u015B\u0107 ci\u0119\u017Ck\u0105 budow\u0119, wyd\u0142u\u017Cony tu\u0142\u00F3w, obszern\u0105 klatk\u0119 piersiow\u0105, do\u015B\u0107 kr\u00F3tkie nogi, nisko trzyman\u0105, stosunkowo d\u0142ug\u0105 szyj\u0119, g\u0142ow\u0119 szerok\u0105 z t\u0119po \u015Bci\u0119t\u0105 na ko\u0144cu kuf\u0105 z obwis\u0142ymi faflami, wisz\u0105ce d\u0142ugie, szerokie uszy z zaokr\u0105glonymi ko\u0144cami oraz d\u0142ugi, nisko trzymany ogon. Poza tym odznacza\u0142y si\u0119 powolnymi chodami i niech\u0119ci\u0105 gonienia zwierzyny oraz sk\u0142onno\u015Bci\u0105 do tropienia \u201Edolnym wiatrem\u201D. Te psy sta\u0142y si\u0119 bezpo\u015Brednimi przodkami posokowc\u00F3w. Po Wio\u015Bnie Lud\u00F3w, kiedy dw\u00F3r ksi\u0105\u017C\u0105t hanowerskich przeszed\u0142 pod zarz\u0105d pa\u0144stwa pruskiego, zadbano o dalszy rozw\u00F3j i utrwalenie cech specyficznych dla ps\u00F3w hodowanych i u\u017Cytkowanych w tej okolicy. Na skutek zachodz\u0105cych zmian w sposobach polowania na zwierzyn\u0119 grub\u0105 i coraz powszechniej stosowanego przez my\u015Bliwych niemieckich polowania na ni\u0105 z broni\u0105 paln\u0105 powstawa\u0142o zapotrzebowanie na typ psa wyspecjalizowanego w odszukiwaniu zranionej zwierzyny. W tym celu hodowcy niemieccy wytworzyli ras\u0119 zwan\u0105 po niemiecku der Schweisshund, a po polsku posokowiec, bowiem niemieckie Schweiss, a polskie posoka znaczy krew grubego zwierza. Rasa taka powsta\u0142a ze skrzy\u017Cowania tropowca z czerwono rudym go\u0144czym (die Bracke) hanowerskim. Pocz\u0105tkowo hodowano posokowce w trzech odmianach r\u00F3\u017Cni\u0105cych si\u0119 mi\u0119dzy sob\u0105 pewnymi, ma\u0142o istotnymi szczeg\u00F3\u0142ami budowy i umaszczenia. Wskutek w\u0142a\u015Bciwie prowadzonej selekcji r\u00F3\u017Cnice te zanik\u0142y i na pocz\u0105tku XIX wieku powsta\u0142a odr\u0119bna rasa psa my\u015Bliwskiego o wyr\u00F3wnanym pokroju. Z biegiem lat ros\u0142o zapotrzebowanie na takiego psa w r\u00F3\u017Cnych regionach Europy. Pies hodowany na nizinach okaza\u0142 si\u0119 za ci\u0119\u017Cki w terenie g\u00F3rzystym, a szczeg\u00F3lnie w Alpach. Skrzy\u017Cowano wi\u0119c posokowca z l\u017Cejszym go\u0144czym g\u00F3rskim i ogarem tyrolskim. Tej nowo powsta\u0142ej rasie dano nazw\u0119 bawarski posokowiec g\u00F3rski (BGS). Pierwsz\u0105 wzmiank\u0119 dotycz\u0105c\u0105 hodowli posokowc\u00F3w w Bawarii znajdujemy w dokumencie pochodz\u0105cym z 18 czerwca 1459 roku, zgodnie z kt\u00F3rym hrabia Kaspar T\u00F6rring ofiarowuje klasztorowi Tegernsee posokowca, kt\u00F3ry wywar\u0142 trwa\u0142y wp\u0142yw na przyklasztorn\u0105 hodowl\u0119 ps\u00F3w. Hodowla hrabiego T\u00F6rring by\u0142a wtedy bardzo znana. Psy, od kt\u00F3rych przynajmniej w cz\u0119\u015Bci wywodzi si\u0119 dzisiejszy posokowiec bawarski, hodowane by\u0142y na dworach Wittelsbacher\u00F3w (p\u00F3\u017Aniejszej bawarskiej rodziny kr\u00F3lewskiej), w klasztorach i zamkach szlachty. Trudno jednak stwierdzi\u0107, na ile celowo prowadzona by\u0142a \u00F3wczesna hodowla, nie zachowa\u0142y si\u0119 bowiem \u017Cadne dokumenty w rodzaju ksi\u0105g hodowlanych. Nie b\u0119dzie chyba b\u0142\u0119dem za\u0142o\u017Cenie, \u017Ce wa\u017Cne by\u0142y, jak zawsze, jedynie cechy u\u017Cytkowe ps\u00F3w, a nie ich wygl\u0105d zewn\u0119trzny. W literaturze XVII i XVIII wieku nie znajdujemy niestety \u017Cadnych wskaz\u00F3wek dotycz\u0105cych posokowca bawarskiego. Dopiero w dokumencie pochodz\u0105cym z 1812 roku czytamy, \u017Ce ksi\u0105\u017C\u0119ta Thurn i Taxis hodowali psy, kt\u00F3re u\u017Cywane by\u0142y wy\u0142\u0105cznie do pracy na farbie. Swoj\u0105 hodowl\u0119 stworzyli pono\u0107, opieraj\u0105c si\u0119 na istniej\u0105cych wtedy jeszcze dawnych bawarskich psach go\u0144czych, posokowcach hanowerskich i ma\u0142ych psach go\u0144czych (by\u0107 mo\u017Ce chodzi tu o jamniki). Pewna notatka z roku 1858 m\u00F3wi, \u017Ce z nale\u017C\u0105cych do nich rewiru Thiergarten dw\u00F3r kr\u00F3lewski otrzyma\u0142 par\u0119 posokowc\u00F3w. Oba psy by\u0142y ma\u015Bci czarnej z \u017C\u00F3\u0142tymi znaczeniami. P\u00F3\u017Aniej z tego samego \u017Ar\u00F3d\u0142a dw\u00F3r kaza\u0142 sprowadzi\u0107 jeszcze jednego \u017C\u00F3\u0142torudego psa i czarno-\u017C\u00F3\u0142t\u0105 suk\u0119. Ale w po\u0142owie XIX wieku nie tylko dw\u00F3r kr\u00F3lewski zaopatrywa\u0142 si\u0119 w posokowce z hodowli ksi\u0105\u017C\u0105t Thurn i Taxis, lecz r\u00F3wnie\u017C liczni w\u0142a\u015Bciciele rewir\u00F3w \u0142owieckich w G\u00F3rach Bawarii, kt\u00F3rzy p\u00F3\u017Aniej sprzedawali swoje psy le\u015Bniczym i zawodowym my\u015Bliwym. Szczeg\u00F3lne zas\u0142ugi w hodowli takich ps\u00F3w mia\u0142y rodziny le\u015Bniczych Hohenadl i Krembs. Dobr\u0105 lini\u0119 posokowc\u00F3w mieli w latach 80. minionego stulecia benedyktyni z Admont, sprzedaj\u0105cy swoje psy do hodowli w Alpach Styryjskich i Salzburskich. P\u00F3\u017Aniej ze skrzy\u017Cowania r\u00F3\u017Cnych linii baron Joseph von Karg-Bebenburg wraz ze swoim \u0142owczym o nazwisku Wiederberger stworzyli wsp\u00F3\u0142czesnego posokowca bawarskiego. Oko\u0142o roku 1870 Karg-Bebenburg pokry\u0142 pono\u0107 \u201Erud\u0105 suk\u0119 rasy pies go\u0144czy\u201D posokowcem hanowerskim. Potomstwo po tej parze nazwano \u201Ego\u0144czymi g\u00F3rskimi\u201D i ponownie skrzy\u017Cowano z posokowcami hanowerskimi. Szczeni\u0119ta z tych miot\u00F3w by\u0142y bardzo r\u00F3\u017Cne. Obok szczeni\u0105t o delikatnym ko\u015B\u0107cu i cienkim kr\u00F3tkim w\u0142osie na \u015Bwiat przychodzi\u0142y r\u00F3wnie\u017C masywne psy w typie leithund\u00F3w. Karg-Bebenburg mia\u0142 pocz\u0105tkowo r\u00F3wnie\u017C psy z hodowli Hohenadl\u00F3w i Krembs\u00F3w. Opieraj\u0105c si\u0119 na w\u0142asnych psach i zwierz\u0119tach pochodz\u0105cych z r\u00F3\u017Cnych linii, kt\u00F3re wyszukiwa\u0142 u le\u015Bniczych i my\u015Bliwych w okolicznych dolinach, zapocz\u0105tkowa\u0142 on planow\u0105 hodowl\u0119 czystej rasy. Przez d\u0142ugi czas Karg-Bebenburg otrzymywa\u0142 ka\u017Cdego roku 40\u201360 ps\u00F3w, kt\u00F3re w wi\u0119kszo\u015Bci ofiarowywa\u0142 nieodp\u0142atnie bawarskim urz\u0119dnikom le\u015Bnym. W Styrii niejaki Peintinger skrzy\u017Cowa\u0142 w latach 60. swoj\u0105 masywnie zbudowan\u0105, pochodz\u0105 z linii z Solling suk\u0119 rasy posokowiec hanowerski z psem rasy brandlbracke, a nast\u0119pnie z go\u0144czym styryjskim. W wyniku tych krzy\u017C\u00F3wek na \u015Bwiat przysz\u0142y szczeni\u0119ta ma\u015Bci \u017C\u00F3\u0142tej lub rudej, o sztywnym w\u0142osie i doskona\u0142ym w\u0119chu. Nie wiadomo jednak dok\u0142adnie, na ile psy stworzone przez Peintingera przyczyni\u0142y si\u0119 do powstania posokowc\u00F3w bawarskich. Pracownik urz\u0119du le\u015Bnego nazwiskiem Frie\u00DF stwierdzi\u0142 kiedy\u015B, \u017Ce my\u015Bliwi kryj\u0105 swoje suki po prostu psem s\u0105siada, nie zwracaj\u0105c najmniejszej uwagi na jego pochodzenie oraz wygl\u0105d i przywi\u0105zuj\u0105c wag\u0119 jedynie do jego cech u\u017Cytkowych. Obecnie trudno stwierdzi\u0107, jakie dok\u0142adnie psy i rasy przyczyni\u0142y si\u0119 do powstania posokowca bawarskiego. K. Brandt, na kt\u00F3rego oczach powstawa\u0142a i rozwija\u0142a si\u0119 rasa, pisze: \u201Eco do pochodzenia tych ps\u00F3w trzymanych dzisiaj przez w\u0142a\u015Bcicieli rewir\u00F3w w g\u00F3rach Bawarii, Salzkammergut, Tyrolu i Styrii istnieje niezliczona liczba teorii\". Jedn\u0105 z mo\u017Cliwo\u015Bci jest, zdaniem Brandta, krzy\u017C\u00F3wka posokowca hanowerskiego z jamnikiem, bowiem wiele posokowc\u00F3w bawarskich mia\u0142o krzywe przednie \u0142apy i typow\u0105 dla jamnik\u00F3w kuf\u0119. Istnieje jednak tak\u017Ce wiele masywnie zbudowanych posokowc\u00F3w bawarskich wygl\u0105daj\u0105cych podobnie jak posokowce hanowerskie. Brandt doszed\u0142 do wniosku, \u017Ce go\u0144czy bawarski hodowany by\u0142 g\u0142\u00F3wnie w g\u00F3rach i \u201Edzi\u0119ki izolacji nabra\u0142 pewnego indywidualizmu\u201D. Poniewa\u017C wiele ps\u00F3w swoim typem bardziej przypomina jamniki ni\u017C psy go\u0144cze, w Bawarii ras\u0119 t\u0119 nazwano r\u00F3wnie\u017C \u201Ewysokono\u017Cnym jamnikiem\u201D. Zdaniem Brandta takie same psy mo\u017Cna znale\u017A\u0107 po po\u0142udniowej stronie Alp, gdzie nazywane s\u0105 \u201Esegugi delle Alpi\u201D, a tak\u017Ce w Gryzonii. Wi\u0119kszo\u015B\u0107 ps\u00F3w by\u0142a ma\u015Bci \u017C\u00F3\u0142tej lub rudej, mia\u0142y one w k\u0142\u0119bie od 40\u201350 cm wysoko\u015Bci, by\u0142y delikatnej budowy cia\u0142a, mia\u0142y ma\u0142\u0105 g\u0142ow\u0119 i \u201Es\u0142abe uszy\u201D. W roku 1885, na Zje\u017Adzie Mi\u0142o\u015Bnik\u00F3w Upowszechniania Psa My\u015Bliwskiego, dot\u0105d hodowanemu ci\u0119\u017Cszemu posokowcowi, w odr\u00F3\u017Cnieniu od lekkiego bawarskiego, dano nazw\u0119 posokowiec hanowerski. Obok wy\u017Cej wspomnianego Zwi\u0105zku Mi\u0142o\u015Bnik\u00F3w Upowszechniania Psa My\u015Bliwskiego, trosk\u0105 o prawid\u0142ow\u0105 hodowl\u0119 posokowca na \u015Al\u0105sku zajmowa\u0142 si\u0119 Zwi\u0105zek Nimrod. Zwi\u0105zek ten jako pierwszy przeprowadzi\u0142 dla posokowc\u00F3w pr\u00F3by polowe."@pl . . . "nr wzorca 217"@pl . . "psy: 47 - 52 cm"@pl . "suki: 44 - 48 cm"@pl . "a10a.jpg"@pl . "Posokowiec bawarski to rasa psa, zaliczana do VI grupy FCI do sekcji posokowc\u00F3w. Podobnie jak posokowiec hanowerski wywodz\u0105 si\u0119 z okolic Hanoweru. Pierwsze wzmianki o nich mamy na dworze \u0142owieckim ksi\u0105\u017C\u0105t hanowerskich w Springe pod Hanowerem. Przodkami tej rasy s\u0105 psy go\u0144cze zwane po niemiecku die Bracken. Niekt\u00F3re z nich wyr\u00F3\u017Cnia\u0142y si\u0119 szczeg\u00F3lnie czu\u0142ym w\u0119chem oraz sk\u0142onno\u015Bci\u0105 do szukania zwierzyny \u201Edolnym wiatrem\u201D. Na polowaniach par force powszechnie uprawianych, zw\u0142aszcza na jelenie, niemal do ko\u0144ca XVIII wieku u\u017Cywano ich albo do wytropienia zwierzyny przed rozpocz\u0119ciem po\u015Bcigu za ni\u0105 ca\u0142ej z\u0142ai ps\u00F3w, albo do odnalezienia tropu, zgubionego podczas \u015Bcigania zwierza. Z pocz\u0105tku, po rozpocz\u0119ciu po\u015Bcigu, w\u0142\u0105czano takiego psa do z\u0142ai, kt\u00F3rej przewodzi\u0142 w czasie polowania, i dlatego nazywa"@pl .