. . "Wiersz"@pl . . "Rozwaga nad sob\u0105"@pl . . "Rozum sercu wzdaje si\u0119, Wstrzymuje uwaga; Znowu ch\u0119\u0107 go uniesie, Bo serce przemaga. Nie zna nikt mojej rany, Kt\u00F3r\u0105 \u0142zami goj\u0119: Na swe nawet tyrany O\u015Bwiadczy\u0107 si\u0119 boj\u0119. Chciwe si\u0119 oko skwapi Na powabny kwiatek; Niepewno\u015B\u0107 znowu trapi, Przera\u017Ca niestatek. Tak nadobna i tkliwa, S\u0142odkie roni\u0105c wonie, R\u00F3\u017Ca, niby szcz\u0119\u015Bliwa, \u015Amieje si\u0119 i p\u0142onie. Rwie si\u0119 motylek \u015Bmia\u0142y, Zefir tylko wzdycha; A wtem p\u0105czek do\u017An\u017Ca\u0142y Wi\u0119dnie i usycha. Image:PD-icon.svg Public domain"@pl . . "Franciszek Dionizy Knia\u017Anin"@pl . "Rozum sercu wzdaje si\u0119, Wstrzymuje uwaga; Znowu ch\u0119\u0107 go uniesie, Bo serce przemaga. Nie zna nikt mojej rany, Kt\u00F3r\u0105 \u0142zami goj\u0119: Na swe nawet tyrany O\u015Bwiadczy\u0107 si\u0119 boj\u0119. Chciwe si\u0119 oko skwapi Na powabny kwiatek; Niepewno\u015B\u0107 znowu trapi, Przera\u017Ca niestatek. Tak nadobna i tkliwa, S\u0142odkie roni\u0105c wonie, R\u00F3\u017Ca, niby szcz\u0119\u015Bliwa, \u015Amieje si\u0119 i p\u0142onie. Rwie si\u0119 motylek \u015Bmia\u0142y, Zefir tylko wzdycha; A wtem p\u0105czek do\u017An\u017Ca\u0142y Wi\u0119dnie i usycha. Image:PD-icon.svg Public domain"@pl .