. . "Raj"@pl . . . . . . "4 Wi\u0119c z jego \u0142aski pe\u0142en rozeznania, A niepewno\u015Bci wolen, wznios\u0142em g\u0142owy, Ile si\u0119 godzi dla potakiwania. 7 Wtem mi si\u0119 nagle dziw ukaza\u0142 nowy, Kt\u00F3ry na oczy par\u0142 si\u0119 z tak widoczn\u0105 Ch\u0119ci\u0105, \u017Ce w ustach zapomnia\u0142em mowy. 10 Jako przez szyb\u0119 g\u0142adk\u0105 i przezroczn\u0105 Lub nieg\u0142\u0119bokie strumienie topieli, Kiedy jej fale od wiatru wypoczn\u0105, 13 Ku patrz\u0105cemu w\u0142asna twarz odstrzeli, Lecz tak niepewna, \u017Ce na czole bia\u0142em Per\u0142a si\u0119 plam\u0105 wyra\u017Aniejsz\u0105 bieli \u2014 16 Taki t\u0142um lic\u00F3w cz\u0142owieczych ujrza\u0142em: Za czym popad\u0142em w odwrotne z\u0142udzenie Narcyza, co go cie\u0144 ogarn\u0105\u0142 sza\u0142em. 19 Zaledwiem spostrzeg\u0142 te rzekome cienie, Aby rozpozna\u0107, sk\u0105d-li s\u0105 i czyje, Szybko za siebie rzuci\u0142em spojrzenie. 22 Ale nie widz\u0105c nic, wykr\u0119cam szyj\u0119, Ku mojej pani \u015Bl\u0119 wzroku narz\u0119dzie I u\u015Bmiech tl\u0105cy w \u015Bwi\u0119tych oczach pij\u0119. 25 \u201ENiech ci m\u00F3j u\u015Bmiech w podziwie nie b\u0119dzie Rzek\u0142a \u2014 nim prawd\u0119 s\u0142aby s\u0105d odr\u00F3\u017Cni, Stopa twa jeszcze wa\u017Cy si\u0119 w ob\u0142\u0119dzie 28 I zmys\u0142y twoje zawiesza na pr\u00F3\u017Cni. Prawdziwie tutaj dusze ci si\u0119 jawi\u0105 Ludzi, co \u015Blubem swym zostali d\u0142u\u017Cni. 31 M\u00F3w z nimi, s\u0142uchaj, wierz w to, co ci prawi\u0105, Bo zapatrzone w \u015Bwiat\u0142o, kt\u00F3re \u017Cywi, Wbrew jego blaskom kroku nie postawi\u0105\". 34 Za czym jam w ducha, kt\u00F3ry ut\u0119skliwiej Pragn\u0105\u0142 przem\u00F3wi\u0107, oczy moje wszczepi\u0142, Jak ludzie ch\u0119ci\u0105 przemo\u017Cn\u0105 l\u0119kliwi. 37 \u201EO duchu b\u0142ogi, co\u015B si\u0119 ju\u017C pokrzepi\u0142 S\u0142odycz\u0105 blask\u00F3w wiecznego \u017Cywota, Kt\u00F3rej nie pojmie ten, co sam z nich nie pi\u0142, 40 Niechaj pozwoli \u0142aska i ochota Pozna\u0107 twe w\u0142asne i innych koleje...\" Z u\u015Bmiechem rajska odrzek\u0142a istota: 43 \u201EPrzychylno\u015B\u0107 nasza otwiera wierzeje S\u0142usznym \u017Cyczeniom i tak jest im sk\u0142onna Jak bo\u017Ca: bo\u017Cy dw\u00F3r my\u015Bl pa\u0144sk\u0105 sieje. 46 Jam by\u0142a w \u015Bwiecie siostrzyczka zakonna; Je\u015Bli si\u0119 swojej poradzisz pami\u0119ci, Nie zakryje mi\u0119 uroda pozgonna. 49 Jestem Piccarda; tu, gdzie inni \u015Bwi\u0119ci, W b\u0142ogos\u0142awie\u0144stwie siedz\u0119, sama \u015Bwi\u0119ta, W sferze, kt\u00F3ra si\u0119 najpowolniej kr\u0119ci. 52 W\u0142adz\u0119 uczucia jedyna nam p\u0119ta Mi\u0142o\u015B\u0107 \u015Awi\u0119tego Ducha; w naszym bycie W tak\u0105 rozkoszy norm\u0119 jest uj\u0119ta. 55 Los nasz pozornie ubo\u017Cszym widzicie, A jest nam dany, bo\u015Bmy zaniedbali Lub nie spe\u0142nili \u015Blub\u00F3w nale\u017Cycie\". 58 A ja: \u201EW tych waszych postaciach si\u0119 pali Jaki\u015B blask boski i twarz wasz\u0105 cudn\u0105 Od ziemskich stawia w niesko\u0144czonej dali. 61 Wi\u0119c zrazu pami\u0119\u0107 by\u0142a mi ob\u0142udn\u0105; Ze s\u0142\u00F3w twych dzieje zdo\u0142a\u0142em odtworzy\u0107 I rysy teraz przypomnie\u0107 nietrudno. 64 Lecz powiedz: szcz\u0119\u015Bni, kt\u00F3rym dano zbo\u017Ce\u0107, Czy po\u017C\u0105dacie wy\u017Cszego mieszkania, By widok albo u\u017Cycie pomno\u017Cy\u0107?\" 67 Na to u\u015Bmiechnie si\u0119 duch\u00F3w kompania, A za\u015B Piccarda, szcz\u0119sna anielica, Jakby w zapale pierwszego kochania: 70 \u201EBracie \u2014 powiada \u2014 ch\u0119\u0107 nasz\u0105 nasyca Zupe\u0142nie mi\u0142o\u015B\u0107, kt\u00F3ra chcie\u0107 nam radzi, Co posiadamy: i to jest granica 73 \u017B\u0105dz naszych. By\u015Bmy wy\u017Cej byli radzi, Znalaz\u0142aby si\u0119 wola nasza w sporze Z wol\u0105 Onego, kt\u00F3ry los nasz \u0142adzi. 76 Nierado\u015B\u0107 w sferach nieba by\u0107 nie mo\u017Ce; W kochaniu Boga \u017Cywie, kto tu go\u015Bci, A mi\u0142o\u015B\u0107 st\u0105pa po zgodliwym torze. 79 Raczej jest form\u0105 naszej szcz\u0119\u015Bliwo\u015Bci Trwa\u0107, k\u0119dy bo\u017Ca ka\u017Ce nam pot\u0119ga, Z wol\u0105 si\u0119 bo\u017C\u0105 skupia\u0107 do jedno\u015Bci. 82 Ilu nas tu jest, od kr\u0119ga do kr\u0119ga, Duch \u017Caden na ch\u0119\u0107 inn\u0105 si\u0119 nie poda, A Pan je wszystkie w swoj\u0105 wol\u0119 wprz\u0119ga. 85 Bo wola Pana to nasza pogoda: Ona jest morzem, dok\u0105d sp\u0142ywa \u017Cycie, Kt\u00F3re on tworzy lub przeze\u0144 przyroda\". 88 Teraz mi nagle wyb\u0142ys\u0142o odkrycie, \u017Be w ca\u0142ym niebie \u2014 raj, lecz \u0141aska rosi Tutaj obficiej, a tam mniej obficie. 91 A jak gdy s\u0142u\u017Cba potrawy obnosi, Kto syty jednej, drugiej patrzy chutnie: Tutaj dzi\u0119kuje, a o tamt\u0105 prosi, 94 Tak ja spragniony i ciekaw okrutnie Prosz\u0119 s\u0142owami i gestami przy tem \u2014 Ple\u015B\u0107 nici na tym niedotkanym p\u0142\u00F3tnie. 97 \u201EWi\u0119ksz\u0105 nagrod\u0105, doskonalszym bytem Jest obdarzona ta, co w swym klasztorze Mniszki welonem stroi i habitem, 100 Aby gotowe by\u0142y w ka\u017Cdej porze Dla Oblubie\u0144ca, co jest \u015Blubom ch\u0119tny, Byle sk\u0142adanym w mi\u0142osnej pokorze. 103 Dzieweczce ju\u017C \u015Bwiat wyda\u0142 mi si\u0119 wstr\u0119tny, I posz\u0142am za ni\u0105, jej przybra\u0142am stroje, Przyrzek\u0142am \u017Cywot z jej \u015Bwi\u0119tymi pi\u0119tny, 106 Ale przywiedli na mnie niepokoje \u0179li ludzie; z cichych mur\u00F3w mi\u0119 wyrwali \u2014 B\u00F3g wie, czym odt\u0105d by\u0142o \u017Cycie moje... 109 Ta wt\u00F3ra jasno\u015B\u0107, co w \u015Bwietlanej fali Obok mnie b\u0142yszczy i wszystkimi blaski Tej naszej sfery p\u0142omiennej si\u0119 pali, 112 Od losu r\u00F3wnej dozna\u0142a nie\u0142aski: Mniszeczk\u0105 by\u0142a; jej te\u017C ludzie \u015Bmieli Zedrze\u0107 ze skroni cie\u0144 \u015Bwi\u0119tej przepaski. 115 Lecz chocia\u017C na \u015Bwiat wywlekli j\u0105 z celi I wbrew jej \u015Blubom welon zdarli z twarzy, Z serca jej zas\u0142on raz wzi\u0119tych nie zdj\u0119li. 118 To Konstancyji wielkiej duch si\u0119 jarzy, Co z Szwabii wichru wt\u00F3rego na tronie Wyda\u0142a trzeci \u2014 kres rzymskich cesarzy\". 121 Tak rzek\u0142a. Potem, s\u0142ucham, z ust jej wionie Ave Marija, i nuc\u0105c, przepadnie, Niby rzecz wa\u017Cka rzucona na tonie. 124 Wzrok m\u00F3j, dop\u00F3ki m\u00F3g\u0142 j\u0105 \u015Bciga\u0107 snadnie, Bieg\u0142 za ni\u0105; skoro kszta\u0142ty jej si\u0119 zwia\u0142y, Na celu pragnie\u0144 swoich zn\u00F3w si\u0119 k\u0142adnie, 127 Ku Beatryczy obr\u00F3cony ca\u0142y. Lecz grom pi\u0119kno\u015Bci jej mi\u0119 spiorunowa\u0142 Tak, \u017Ce \u017Arenice zrazu nie zdzier\u017Ca\u0142y, 130 I usta moje pytaj\u0105ce skowa\u0142."@pl . "Boska Komedia (Por\u0119bowicz)/Niebo - Pie\u015B\u0144 III"@pl . "Pie\u015B\u0144 III"@pl . "4 Wi\u0119c z jego \u0142aski pe\u0142en rozeznania, A niepewno\u015Bci wolen, wznios\u0142em g\u0142owy, Ile si\u0119 godzi dla potakiwania. 7 Wtem mi si\u0119 nagle dziw ukaza\u0142 nowy, Kt\u00F3ry na oczy par\u0142 si\u0119 z tak widoczn\u0105 Ch\u0119ci\u0105, \u017Ce w ustach zapomnia\u0142em mowy. 10 Jako przez szyb\u0119 g\u0142adk\u0105 i przezroczn\u0105 Lub nieg\u0142\u0119bokie strumienie topieli, Kiedy jej fale od wiatru wypoczn\u0105, 13 Ku patrz\u0105cemu w\u0142asna twarz odstrzeli, Lecz tak niepewna, \u017Ce na czole bia\u0142em Per\u0142a si\u0119 plam\u0105 wyra\u017Aniejsz\u0105 bieli \u2014 16 Taki t\u0142um lic\u00F3w cz\u0142owieczych ujrza\u0142em: Za czym popad\u0142em w odwrotne z\u0142udzenie Narcyza, co go cie\u0144 ogarn\u0105\u0142 sza\u0142em. 40 Niechaj pozwoli \u0142aska i ochota"@pl . "Dante Alighieri"@pl .