. "Jan Rodowicz"@pl . . . "[[Plik:Szymankiewicz Saski Rodowicz.jpg|right|thumb|250px|Jan Rodowicz (po prawej) z J\u00F3zefem Saskim i S\u0142awomirem Szymankiewiczem]] [[Plik:Kamie\u0144 upami\u0119tniaj\u0105cy Jana Rodowicza.jpg|right|thumb|250px|Kamie\u0144 upami\u0119tniaj\u0105cy Jana Rodowicza na Ursynowie]] Jan Rodowicz (ps. Anoda, ur. 7 marca 1923 w Warszawie, zm. 7 stycznia 1949 w Warszawie) \u2013 harcerz, \u017Co\u0142nierz Szarych Szereg\u00F3w i porucznik Armii Krajowej."@pl . . . . . "1949-01-07"^^ . . . "[[Plik:Szymankiewicz Saski Rodowicz.jpg|right|thumb|250px|Jan Rodowicz (po prawej) z J\u00F3zefem Saskim i S\u0142awomirem Szymankiewiczem]] [[Plik:Kamie\u0144 upami\u0119tniaj\u0105cy Jana Rodowicza.jpg|right|thumb|250px|Kamie\u0144 upami\u0119tniaj\u0105cy Jana Rodowicza na Ursynowie]] Jan Rodowicz (ps. Anoda, ur. 7 marca 1923 w Warszawie, zm. 7 stycznia 1949 w Warszawie) \u2013 harcerz, \u017Co\u0142nierz Szarych Szereg\u00F3w i porucznik Armii Krajowej. Jan Rodowicz urodzi\u0142 si\u0119 w Warszawie jako syn in\u017Cyniera budownictwa wodnego, profesora Politechniki Warszawskiej, Kazimierza Rodowicza, oraz Zofii z Bortnowskich, siostry genera\u0142a W\u0142adys\u0142awa Bortnowskiego. Ucz\u0119szcza\u0142 do prywatnej Szko\u0142y Mazowieckiej przy ul. Klonowej 16, a wraz z rodzicami mieszka\u0142 w kamienicy Glassa przy Lwowskiej 7. Od 1935 roku ucz\u0119szcza\u0142 do Gimnazjum im. Batorego na My\u015Bliwieckiej 6, gdzie w 1939 roku zda\u0142 ma\u0142\u0105 matur\u0119 i gdzie nale\u017Ca\u0142 do dru\u017Cyny harcerskiej. W dzia\u0142alno\u015B\u0107 konspiracyjn\u0105 zaanga\u017Cowa\u0142 si\u0119 ju\u017C w pa\u017Adzierniku 1939 roku, zostaj\u0105c cz\u0142onkiem Szarych Szereg\u00F3w i prowadz\u0105c akcje w ramach Ma\u0142ego Sabota\u017Cu \"Wawer\". Jednocze\u015Bnie kontynuowa\u0142 nauk\u0119 na tajnych kompletach w Gimnazjum im. Batorego, gdzie w 1941 roku zda\u0142 matur\u0119. Pracowa\u0142 w warsztacie elektrotechnicznym, a nast\u0119pnie w zak\u0142adach Philipsa. W mi\u0119dzyczasie uko\u0144czy\u0142 w podziemiu kursy wyszkolenia bojowego i szko\u0142y podchor\u0105\u017Cych, po kt\u00F3rej otrzyma\u0142 stopie\u0144 plutonowego podchor\u0105\u017Cego. Nale\u017Ca\u0142 do dru\u017Cyny Feliksa Pendelskiego. Bra\u0142 udzia\u0142 mi\u0119dzy innymi w akcjach \"Meksyk II\" (uwolnienie Janka Bytnara), \"Celestyn\u00F3w\" (przej\u0119cie wagonu z wi\u0119\u017Aniami) oraz \"Ta\u015Bma\" (opanowanie posterunku w Sieczychach). W lipcu 1943 roku, po sformowaniu batalionu \"Zo\u015Bka\", obj\u0105\u0142 funkcj\u0119 zast\u0119pcy 3. plutonu Konrada \"Kuby\" Okolskiego w 1. kompanii S\u0142awomira Bittnera \"Ma\u0107ka\". W listopadzie 1943 roku awansowa\u0142 do stopnia sier\u017Canta i obj\u0105\u0142 dow\u00F3dztwo jednego z pluton\u00F3w kompanii \"Rudy\", z kt\u00F3r\u0105 bra\u0142 udzia\u0142 w akcjach mi\u0119dzy innymi w Wilanowie, Pogorzeli, Milan\u00F3wku i niedaleko Przeworska. Na pocz\u0105tku powstania warszawskiego walczy\u0142 na Woli, jako zast\u0119pca dow\u00F3dcy 3. plutonu \"Felek\" 2. kompanii \"Rudy\" batalionu \"Zo\u015Bka\", kt\u00F3ry wchodzi\u0142 w sk\u0142ad zgrupowania \"Rados\u0142aw\". Uczestniczy\u0142 w obronie cmentarza ewangelickiego i pow\u0105zkowskiego przed Niemcami, a podczas jednego z kontrnatar\u0107 na ul. So\u0142tyka jego pluton zdoby\u0142 du\u017Ce ilo\u015Bci broni. Uczestniczy\u0142 w opanowaniu szko\u0142y przy Spokojnej 13, gdzie 9 sierpnia zosta\u0142 ci\u0119\u017Cko ranny w p\u0142uco i przewieziony do szpitala \u015Bw. Jana Bo\u017Cego na Bonifraterskiej 12. Za odznaczenie si\u0119 w walkach 11 sierpnia otrzyma\u0142 Krzy\u017C Srebrny Orderu Virtuti Militari V klasy i awansowa\u0142 do stopnia porucznika. Nast\u0119pnie przebywa\u0142 w szpitalu przy Miodowej 23, ewakuowano go do \u015Ar\u00F3dmie\u015Bcia 31 sierpnia, gdzie dalej leczono go w kamienicy przy Ho\u017Cej 36. Po opuszczeniu szpitala polowego walczy\u0142 na Czerniakowie, ponownie zosta\u0142 ranny 15 wrze\u015Bnia podczas obrony jednej z redut. Po dw\u00F3ch dniach zosta\u0142 ewakuowany na Prag\u0119. Z ran wojennych leczy\u0142 si\u0119 dalej w szpitalu w Otwocku, sk\u0105d na pocz\u0105tku 1945 roku przyjecha\u0142 do rodziny w Milan\u00F3wku. Tam nawi\u0105za\u0142 kontakt z innymi przyw\u00F3dcami, kt\u00F3rzy prze\u017Cyli powstanie warszawskie i prowadzi\u0142 konspiracyjne akcje propagandowe przeciwko w\u0142adzy komunistycznej. W sierpniu 1945 roku przeprowadzi\u0142 si\u0119 do Warszawy, zaj\u0105\u0142 tworzeniem kwater powsta\u0144czych na Cmentarzu Wojskowym, w kwaterze A20, nak\u0142ania\u0142 weteran\u00F3w powstania warszawskiego do spisywania wspomnie\u0144. 19 wrze\u015Bnia ujawni\u0142 si\u0119 przed Komisj\u0105 Likwidacyjn\u0105 Armii Krajowej. Jesieni\u0105 1945 roku podj\u0105\u0142 studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, sk\u0105d w 1947 roku przeni\u00F3s\u0142 si\u0119 na drugi rok Wydzia\u0142u Architektury Politechniki Warszawskiej. 24 grudnia 1948 roku zosta\u0142 aresztowany przez Urz\u0105d Bezpiecze\u0144stwa, a po brutalnych przes\u0142uchaniach zmar\u0142 7 stycznia 1949 roku, a za oficjaln\u0105 przyczyn\u0119 \u015Bmierci podano skok samob\u00F3jczy z okna IV pi\u0119tra budynku przy Koszykowej 79. 12 stycznia jego cia\u0142o w tajemnicy pochowano na Cmentarzu Pow\u0105zkowskim, rodzin\u0119 o jego \u015Bmierci poinformowano dopiero 1 marca. Dnia 16 marca 1949 roku przeprowadzono jego ekshumacj\u0119 i pochowano go w grobie rodzinnym na Cmentarzu Pow\u0105zkowskim. Jana Rodowicza upami\u0119tnia dzisiaj jedna z ulic na Ursynowie, przy kt\u00F3rej w 2013 roku ustawiono upami\u0119tniaj\u0105cy go kamie\u0144. Na podstawie \u017Cycia Jana Rodowicza w 2008 roku nakr\u0119cono r\u00F3wnie\u017C przedstawienie Teatru Telewizji pt. Pseudonim Anoda w re\u017Cyserii Mariusza Malca. Ponadto od 2011 roku Muzeum Powstania Warszawskiego zacz\u0119\u0142o przyznawa\u0107 nagrod\u0119 im. Jana Rodowicza, kt\u00F3ra maj\u0105 by\u0107 honorowani ludzie prezentuj\u0105cy szlachetn\u0105 postaw\u0119 wobec innych."@pl . . "Jan Rodowicz codename: Anoda (b. March 7, 1923 in Warsaw - January 7, 1949 in Warsaw, Poland) was a Polish Scoutmaster (podharcmistrz), First Lieutenant of the AK-Szare Szeregi. During the German occupation of Poland in World War II Rodowicz was member of Wawer and the Grupy Szturmowe (Assault Groups) of the Szare Szeregi. He took part in several sabotage actions against the German forces, among others in the so-called Arsenal action on March 26, 1943. During the Warsaw Uprising he was second-in-commander of the III platoon \"Felek\", 2. company \"Rudy\" of the Batalion Zo\u015Bka."@en . "dead"@en . "Jan Rodowicz \"Anoda\""@en . . "Warsaw, Poland"@en . . . "1923-03-07"^^ . . . . . "Warsaw, Poland"@en . "Jan Rodowicz"@en . . . . . . "Jan Rodowicz codename: Anoda (b. March 7, 1923 in Warsaw - January 7, 1949 in Warsaw, Poland) was a Polish Scoutmaster (podharcmistrz), First Lieutenant of the AK-Szare Szeregi. During the German occupation of Poland in World War II Rodowicz was member of Wawer and the Grupy Szturmowe (Assault Groups) of the Szare Szeregi. He took part in several sabotage actions against the German forces, among others in the so-called Arsenal action on March 26, 1943. During the Warsaw Uprising he was second-in-commander of the III platoon \"Felek\", 2. company \"Rudy\" of the Batalion Zo\u015Bka. In December 1948 he was arrested by the communist Ministry of Public Security of Poland and died on January 7, 1949. He was tortured and beaten to death."@en .