"Przypadki w j\u0119zyku \u0119muckim"@pl . "Mianownik w j\u0119zyku \u0119muckim oznacza podmiot zdania nieprzechodniego (np. Martat s\u0173-tof. \u2013 Marta idzie.), agensa (podmiot zdania przechodniego, np. Marek sut Marta-soln\u012F-tof. - Marek widzi id\u0105c\u0105 Mart\u0119). Mo\u017Ce zosta\u0107 do\u0142\u0105czony po czasowniku za pomoc\u0105 sp\u00F3jki -a- (np. S\u0173-tof-a-Martat), co spotyka si\u0119 powszechnie w j\u0119zyku m\u00F3wionym, potocznym; owe formy s\u0105 cz\u0119\u015Bciej tworzone dla czasownik\u00F3w przechodnich ni\u017C nieprzechodnich. Mianownik jest tak\u017Ce form\u0105 s\u0142ownikow\u0105 danego s\u0142owa. Ko\u0144c\u00F3wki: \n* gr. I - t (przed samog\u0142osk\u0105 a, e, i, u, y), tak\u017Ce (rzadko) samog\u0142oski nosowe lub ustne \n* gr. II - ot \n* gr. III a - sp\u00F3\u0142g\u0142oski l, p, n, r, k, f \n* gr. III b - h \n* gr. IV a i b - \u015B, j"@pl . . . "Mianownik w j\u0119zyku \u0119muckim oznacza podmiot zdania nieprzechodniego (np. Martat s\u0173-tof. \u2013 Marta idzie.), agensa (podmiot zdania przechodniego, np. Marek sut Marta-soln\u012F-tof. - Marek widzi id\u0105c\u0105 Mart\u0119). Mo\u017Ce zosta\u0107 do\u0142\u0105czony po czasowniku za pomoc\u0105 sp\u00F3jki -a- (np. S\u0173-tof-a-Martat), co spotyka si\u0119 powszechnie w j\u0119zyku m\u00F3wionym, potocznym; owe formy s\u0105 cz\u0119\u015Bciej tworzone dla czasownik\u00F3w przechodnich ni\u017C nieprzechodnich. Mianownik jest tak\u017Ce form\u0105 s\u0142ownikow\u0105 danego s\u0142owa. Ko\u0144c\u00F3wki:"@pl .