"Boska Komedia (Por\u0119bowicz)/Niebo - Pie\u015B\u0144 XIX"@pl . "4 Ka\u017Cda duszyczka, rubinek w czerwieni, S\u0142o\u0144cem odbitym tak gorze\u0107 pocz\u0119\u0142a, \u017Be mia\u0142em pe\u0142ne \u017Arenice p\u0142omieni. 7 Co tutaj wejdzie do mojego dzie\u0142a, Nie by\u0142o z pisma znane ni ze s\u0142uchu, Ani go ludzka fantazja powzi\u0119\u0142a. 10 Orze\u0142 przemawia\u0142; w powietrznym podmuchu: \u201EJa\", \u201EMoje\" \u2014 brzmia\u0142o powiadane g\u0142o\u015Bno, Gdy \u201EMy\" i \u201ENasze\" brzmia\u0142o w jego duchu. 13 \u201E\u017Bem sprawiedliw\u0105 czyni\u0142 i lito\u015Bn\u0105, Ku wielkiej jestem podniesiony cze\u015Bci, Dok\u0105d pragnienia \u017Cadne nie dorosn\u0105. 16 Pozostawi\u0142em czyny takiej tre\u015Bci, \u017Be je cz\u0142ek lichy bli\u017Aniemu zachwala, Cho\u0107 w \u015Blad nie kroczy tych o mnie powie\u015Bci\". 19 Jak z mn\u00F3stwa g\u0142owni jeden si\u0119 rozpala \u017Bar, tak z mi\u0142o\u015Bci wielu w tym p\u0142anecie Jedna si\u0119 z g\u0142os\u00F3w dobywa\u0142a fala. 22 Wi\u0119c si\u0119 ozwa\u0142em: \u201ENie\u015Bmiertelne kwiecie Wiecznej rado\u015Bci, wy, co wszystkie wonie W jedno zebrane wdycha\u0107 mi dajecie, 25 Tchnieniem uk\u00F3jcie g\u0142\u00F3d, co w moim \u0142onie Wci\u0105\u017C si\u0119 odzywa od m\u0142odo\u015Bci rana, Bo dla\u0144 pokarmu nie ma w ziemskiej stronie. 28 A gdy tu w niebie sprawiedliwo\u015B\u0107 Pana Inne kr\u00F3lestwa czyni swym zwierciad\u0142em, O ile\u017C ja\u015Bniej wam jest ukazana. 31 Wiecie, jak chciwie tu s\u0142ucha\u0107 przypad\u0142em, Co mi rozja\u015Bni\u0107 raczycie, i kt\u00F3ra To strawa, co jej tak dawno nie jad\u0142em\". 34 Jak sok\u00F3\u0142, kiedy pozbywszy kaptura, Wykr\u0119ca g\u0142ow\u0119 i kras\u0105 si\u0119 chwali, I okazuje wigor, bij\u0105c w pi\u00F3ra, 37 Tak wstrz\u0105sn\u0105\u0142 sob\u0105 znak, w kt\u00F3rym si\u0119 pali \u0141ask Bo\u017Cych chwa\u0142a, i zabrzmia\u0142 w muzyce, Kt\u00F3rej klucz owi tylko \u015Bwi\u0119ci znali. 40 \u201EOn, co przy\u0142o\u017Cy\u0142 cyrkiel sw\u00F3j w granice \u015Awiata \u2014 tak brzmia\u0142o \u2014 i na jego scenie Rozmie\u015Bci\u0142 wszystkie jawy i tajnice, 43 Nie m\u00F3g\u0142 swej mocy znamion na stworzenie Przenie\u015B\u0107 do tyla, aby jego s\u0142owo Nie by\u0142o zawsze wy\u017Csze niesko\u0144czenie. 46 Dlatego duch ten, co by\u0142 stworze\u0144 g\u0142ow\u0105, Upad\u0142 przez pych\u0119, jak owoc zielony, Bo nie chcia\u0142 czeka\u0107 na chwil\u0119 wschodow\u0105. 49 Wi\u0119c tym\u017Ce bardziej tw\u00F3r niedokszta\u0142cony Nigdy wielkiego Skarbu nie doceni, Co sam jest miar\u0105 sobie \u2014 niezmierzony. 52 Wzrok nasz, jakkolwiek jest jednym z promieni Tej My\u015Bli, kt\u00F3ra wype\u0142nia kraw\u0119dzie Wszelakich byt\u00F3w na \u015Bwiata przestrzeni, 55 Z natury w\u0142asnej tych si\u0142 nie dob\u0119dzie, By si\u0119 mu jawi\u0142 w pe\u0142ni B\u00F3g przestworza: Zawsze dla\u0144 mniejszy ni\u017C istotnie b\u0119dzie. 58 Tym bardziej waszym sprawiedliwo\u015B\u0107 bo\u017Ca Tak p\u0142ytko w\u0142a\u015Bnie ods\u0142aniana bywa, Jak p\u0142ytko si\u0119ga w g\u0142\u0119boko\u015Bci morza. 61 Dno widzi z brzegu, tam gdzie fala sp\u0142ywa. Lecz go nie widzi na morzu szerokiem: A przecie\u017C dno jest, lecz je g\u0142\u0105b zakrywa. 64 Nie jest \u015Bwiat\u0142o\u015Bci\u0105, co nie p\u0142ynie tokiem Nie zam\u0105conej ja\u015Bni; jest ciemno\u015Bci\u0105 I jadem cia\u0142a albo jego mrokiem. 67 Oto \u2014 \u017Ce tobie nad sprawiedliwo\u015Bci\u0105 Prawdziw\u0105 sklepie\u0144 zas\u0142ona odkryta, Co\u015B jej docieka\u0142 z tak\u0105 usilno\u015Bci\u0105, 70 M\u00F3wi\u0105c: \u00BBMieszkaniec znad Indu koryta, Z nie uznaj\u0105cej Chrystusa dziedziny, K\u0119dy nikt o nim ni pisze, ni czyta: 73 S\u0105dz\u0105c rozumem pobudki i czyny, Przypu\u015B\u0107my, \u017Ce jest bez wszelkiej przywary, \u017Bywot i mowa jego s\u0105 bez winy \u2014 76 Jaki\u017C s\u0105d s\u0142usznej na\u0144 dopu\u015Bci kary, Je\u017Celi umrze w poga\u0144skim ob\u0142\u0119dzie? Gdzie wina, skoro nie by\u0142 naszej wiary?...\u00AB 79 A kt\u00F3\u017C ty jeste\u015B, co siadasz za s\u0119dzi\u0119 I badasz tysi\u0105c mil odleg\u0142e sprawy S\u0105dem mierz\u0105cym zaledwie na pi\u0119dzie? 82 Gdyby nie Pisma \u015Bwi\u0119tego ustawy, Zaiste, mia\u0142by pow\u00F3d do w\u0105tpienia, Kto by si\u0119 ze mn\u0105 w takie wda\u0142 rozprawy. 85 O twory ziemskie, o m\u00F3zgi z kamienia! Najwy\u017Csza Wola, Dobro\u0107 pierworodna, W swym dobru trwaj\u0105c, dr\u00F3g swych nie odmienia. 88 Ta rzecz jest s\u0142uszna, kt\u00F3ra z ni\u0105 jest zgodna; Promieniowaniem ziemskie byty p\u0142odzi, Jej za\u015B nie ci\u0105gnie \u017Cadna rzecz przygodna\". 91 Jak tu\u017C nad gniazdem kr\u0105\u017C\u0105cy si\u0119 wodzi Bocian, gdy swoje wykarmi\u0142 piskl\u0119ta, A r\u00F3d bociank\u00F3w za nim wzrokiem chodzi, 94 Tak porusza\u0142a si\u0119 figura \u015Bwi\u0119ta, Mymi t\u0119sknymi oczyma \u015Bcigana, Na tylu ch\u0119ciach zjednanych rozpi\u0119ta. 97 Kr\u0105\u017C\u0105c, nuci\u0142a: \u201EJak jest nieprzejrzana Pie\u015B\u0144 nasza, kt\u00F3rej nie zgadniesz tajnik\u00F3w, Tak dla \u015Bmiertelnych sprawiedliwo\u015B\u0107 Pana\". 100 Gdy si\u0119 uciszy\u0142 r\u00F3j \u015Bwiat\u0142ych p\u0142omyk\u00F3w Ducha \u015Awi\u0119tego, nie burz\u0105c figury, Co \u015Bwiat pod stopy k\u0142ad\u0142a rzymskich szyk\u00F3w, 103 G\u0142os m\u00F3wi\u0142: \u201ENie siad\u0142 mi\u0119dzy or\u0142a pi\u00F3ry Nigdy cz\u0142ek ziemi nie wierz\u0105cy w Chrysta, Przed czy po wzi\u0119ciu cz\u0142owieczej natury. 106 Lecz patrz: niejeden wykrzykuje Chrysta, Co go w dzie\u0144 s\u0105du b\u0119dzie tak daleki, Jak bliskim inny, chocia\u017C nie zna\u0142 Chrysta. 109 Chrze\u015B\u0107jan zawstydzi syn Nilowej rzeki, Kiedy si\u0119 obie rozdziel\u0105 dru\u017Cyny: Tu bogacz wieczny, tam n\u0119dzarz na wieki. 112 Co kr\u00F3lom waszym wytkn\u0105 Tatarzyny, Kiedy si\u0119 zjawi w ksi\u0119dze prawda naga, Gdzie wypisane b\u0119d\u0105 ich z\u0142e czyny? 115 Tam z r\u0105k Alberta zadana zniewaga: Wnet pi\u00F3rem bo\u017Cym b\u0119dzie zapisana: Przez ni\u0105 boleje spustoszona Praga. 118 Tam fa\u0142sz, na kt\u00F3ry \u017Cali si\u0119 Sekwana Cierpi\u0105ca, \u017Ce jej znieprawia pieni\u0105dze Kto\u015B, kogo czeka \u015Bmier\u0107 k\u0142ami zadana. 121 Tam si\u0119 obaczy t\u0119 wynios\u0142\u0105 \u017C\u0105dz\u0119 Nadymaj\u0105c\u0105 Anglika i Szkota, Kt\u00F3ra ich kusi za swych bram wrzeci\u0105dze. 124 Tam te\u017C ropusta i gnu\u015Bno\u015B\u0107 \u017Cywota Kr\u00F3l\u00F3w hiszpa\u0144skiej i czeskiej dzier\u017Cawy, Kt\u00F3rym nieznana i niemi\u0142a cnota. 127 Jeruzalemu monarcha kulawy M-t\u0105 mie\u0107 b\u0119dzie znaczone swe z\u0142o\u015Bci, A tylko Jot\u0105 swoje zacne sprawy. 130 Tam znajdzie wyrok chciwstwa i pod\u0142o\u015Bci Ten, co ognist\u0105 wysp\u0119 ma pod str\u00F3\u017C\u0105, Gdzie le\u017C\u0105 w ziemi Anchizowe ko\u015Bci. 133 Jego przepychy nikogo nie zdurz\u0105: B\u0119dzie mia\u0142 \u017Cywot kre\u015Blony tytlami, Kt\u00F3re na ma\u0142ym wypisuj\u0105 du\u017Co. 136 Wuj jego i brat \u017Cyw stanie przed wami, Kt\u00F3rych nieczyste dzie\u0142o antenaty Zacne i pi\u0119kne dwie korony plami. 139 Kr\u00F3l Portugalu w niecnot\u0119 bogaty I kr\u00F3l Norwegii, i ten kr\u00F3l Dalmata, Co \u017Ale fa\u0142szowa\u0142 weneckie dukaty. 142 O szcz\u0119sne W\u0119gry, gdyby z r\u0119ku kata Wydrze\u0107 si\u0119 mog\u0142y; szcz\u0119sny kraj Nawarry, By jej ustrzeg\u0142a Pirenej\u00F3w czata! 145 W zapowied\u017A tego, co tamtej na bary Spadnie, Nikozja \u0142ka i Famagosta, Uciemi\u0119\u017Cona od w\u0142asnej poczwary, 148 Kt\u00F3rej z\u0142o\u015B\u0107 innych okrucie\u0144stwu sprosta\"."@pl . "4 Ka\u017Cda duszyczka, rubinek w czerwieni, S\u0142o\u0144cem odbitym tak gorze\u0107 pocz\u0119\u0142a, \u017Be mia\u0142em pe\u0142ne \u017Arenice p\u0142omieni. 7 Co tutaj wejdzie do mojego dzie\u0142a, Nie by\u0142o z pisma znane ni ze s\u0142uchu, Ani go ludzka fantazja powzi\u0119\u0142a. 10 Orze\u0142 przemawia\u0142; w powietrznym podmuchu: \u201EJa\", \u201EMoje\" \u2014 brzmia\u0142o powiadane g\u0142o\u015Bno, Gdy \u201EMy\" i \u201ENasze\" brzmia\u0142o w jego duchu. 13 \u201E\u017Bem sprawiedliw\u0105 czyni\u0142 i lito\u015Bn\u0105, Ku wielkiej jestem podniesiony cze\u015Bci, Dok\u0105d pragnienia \u017Cadne nie dorosn\u0105. 16 Pozostawi\u0142em czyny takiej tre\u015Bci, \u017Be je cz\u0142ek lichy bli\u017Aniemu zachwala, Cho\u0107 w \u015Blad nie kroczy tych o mnie powie\u015Bci\"."@pl . . "Pie\u015B\u0144 XIX"@pl . . . . . . "Dante Alighieri"@pl . . "Raj"@pl .