"Psalm 142"@pl . "Franciszek Dionizy Knia\u017Anin"@pl . "Nie wchod\u017A w rachub\u0119 i s\u0105d straszliwy Ze swoim s\u0142ug\u0105, m\u00F3j Bo\u017Ce! Przed okiem Twoim, kt\u00F3\u017C, prosz\u0119, \u017Cywy Usprawiedliwion by\u0107 mo\u017Ce? Gdy\u017C nieprzyjaciel, czyhaj\u0105c skrycie, Na m\u0105 si\u0119 dusz\u0119 zasadzi\u0142; Znikczemni\u0142 moje na ziemi \u017Cycie I sam\u0119 ha\u0144b\u0119 sprowadzi\u0142. We mgle mi\u0119 wiecznej nocy po\u0142o\u017Cy\u0142, Jakoby po mnie ju\u017C by\u0142o, Duch si\u0119 m\u00F3j ca\u0142y nad sob\u0105 strwo\u017Cy\u0142, Serce si\u0119 we mnie sk\u0142\u00F3ci\u0142o. W okropnym strachu i ci\u0119\u017Ckich trudach Pami\u0119\u0107 dni dawnych stan\u0119\u0142a; O Twoich, Panie! my\u015Bli\u0142em cudach, Zwa\u017Ca\u0142em Twoich r\u0105k dzie\u0142a. Panie! do Ciebie podnios\u0142em r\u0119ce, Dusza ma pragnie och\u0142ody. Bez Ciebie wysch\u0142a w ustawnej m\u0119ce, Jak licha ziemia bez wody; Rych\u0142o si\u0119, rych\u0142o zmi\u0142uj nade mn\u0105, Bo moim duchem nie w\u0142adn\u0119, I uka\u017C Twoj\u0105 twarz mi przyjemn\u0105, Bo z zginionymi przepadn\u0119. Daj mi znak, \u017Ce\u015B si\u0119 da\u0142 u\u0142agodzi\u0107, W Tobie nadziej\u0119 z\u0142o\u017Cy\u0142em, O\u015Bwie\u0107 mi drog\u0119, kt\u00F3r\u0105 mam chodzi\u0107, Bo si\u0119 do Ciebie wr\u00F3ci\u0142em. Do Ciebiem uciek\u0142, ratuj mi\u0119, Panie! Przed srog\u0105 r\u0119k\u0105, przed wrogiem; Naucz, jak pe\u0142ni\u0107 Twe przykazanie, Ty bowiem jeste\u015B mym Bogiem. Duch Twojej \u0142aski na tor zbawienia Z toru przepa\u015Bci mi\u0119 zwr\u00F3ci; A ja dla chwa\u0142y Twego imienia O\u017Cyj\u0119 w pa\u0144skiej dobroci. Lito\u015B\u0107 si\u0119 Twoja nade mn\u0105 wzruszy, Kt\u00F3ry tak cierpi\u0119 od d\u0142uga, Zginie, kto zguby szuka mej duszy, Bo ja, o Panie! Tw\u00F3j s\u0142uga. Image:PD-icon.svg Public domain"@pl . . . . . . "Nie wchod\u017A w rachub\u0119 i s\u0105d straszliwy Ze swoim s\u0142ug\u0105, m\u00F3j Bo\u017Ce! Przed okiem Twoim, kt\u00F3\u017C, prosz\u0119, \u017Cywy Usprawiedliwion by\u0107 mo\u017Ce? Gdy\u017C nieprzyjaciel, czyhaj\u0105c skrycie, Na m\u0105 si\u0119 dusz\u0119 zasadzi\u0142; Znikczemni\u0142 moje na ziemi \u017Cycie I sam\u0119 ha\u0144b\u0119 sprowadzi\u0142. We mgle mi\u0119 wiecznej nocy po\u0142o\u017Cy\u0142, Jakoby po mnie ju\u017C by\u0142o, Duch si\u0119 m\u00F3j ca\u0142y nad sob\u0105 strwo\u017Cy\u0142, Serce si\u0119 we mnie sk\u0142\u00F3ci\u0142o. W okropnym strachu i ci\u0119\u017Ckich trudach Pami\u0119\u0107 dni dawnych stan\u0119\u0142a; O Twoich, Panie! my\u015Bli\u0142em cudach, Zwa\u017Ca\u0142em Twoich r\u0105k dzie\u0142a. Image:PD-icon.svg Public domain"@pl . "Psalm 142"@pl . .