"Meger Shtovijej"@pl . . "Meger Makijan Shtovijej (ur. 6 maja 1916 w Shkembie, zm. 17 pa\u017Adziernika 1975 w Prisztinie), kencyrlski niepodleg\u0142o\u015Bciowiec, bojownik o wolno\u015B\u0107 i bohater narodowy, w latach 1946-1960 prezydent Kencyrli. Po odej\u015Bciu z prezydentury przeprowadzi\u0142 si\u0119 willowej dzielnicy Prisztiny - Oxhaj. Mieszka\u0142 ze swoj\u0105 poznan\u0105 w 1942 \u017Con\u0105 Arlen\u0105, z kt\u00F3r\u0105 mia\u0142 dw\u00F3ch syn\u00F3w. Zmar\u0142 17 pa\u017Adziernika 1975 roku. Imi\u0119 Megera Shtovijeja nosz\u0105 m.in. port lotniczy Prisztina-Lipejan oraz wiele ulic i plac\u00F3w w miastach Kencyrli, w tym centralny plac Prisztiny i po\u0142o\u017Cona pod nim przysz\u0142a centralna stacja metra."@pl . . . "Meger Makijan Shtovijej (ur. 6 maja 1916 w Shkembie, zm. 17 pa\u017Adziernika 1975 w Prisztinie), kencyrlski niepodleg\u0142o\u015Bciowiec, bojownik o wolno\u015B\u0107 i bohater narodowy, w latach 1946-1960 prezydent Kencyrli. Meger Shtovijej urodzi\u0142 si\u0119 w trakcie I wojny \u015Bwiatowej, podczas kt\u00F3rej poleg\u0142 jego ojciec Orkhan. Matka wychowywa\u0142a go samotnie a\u017C do osi\u0105gni\u0119cia przez niego pe\u0142noletno\u015Bci. W 1935 zwi\u0105za\u0142 si\u0119 z lokalnymi grupami narodowowyzwole\u0144czymi, a przewodnicz\u0105cym jednej z nich zosta\u0142 w 1939 roku. Kiedy wybuch\u0142a II wojna \u015Bwiatowa, a terytorium Kencyrli zosta\u0142o zaj\u0119te przez okupant\u00F3w, Meger Shtovijej przygotowywa\u0142 powstanie narodowe. Oczekiwanie na odpowiedni\u0105 chwil\u0119 trwa\u0142o d\u0142ugo, bo a\u017C do 8 pa\u017Adziernika 1944 roku. Tego dnia bojownicy rozbili w py\u0142 stacjonuj\u0105cy w Shkembie niewielki oddzia\u0142 okupacyjny i zaj\u0119li budynek rady miasta. Wie\u015B\u0107 o rozpocz\u0119tym powstaniu rozprzestrzeni\u0142a si\u0119 bardzo szybko po ca\u0142ym kraju. 14 pa\u017Adziernika zaj\u0119tych by\u0142o ju\u017C kilka miast, w tym Prizhren. Partyzanci przej\u0119li kontrol\u0119 nad 50% wsp\u00F3\u0142czesnej Kencyrli. Tego dnia do walki przy\u0142\u0105czy\u0142a si\u0119 tak\u017Ce mniejszo\u015B\u0107 \u017Certwicka. 17 pa\u017Adziernika Meger Shtovijej wkroczy\u0142 do Prisztiny, gdzie proklamowa\u0142 powstanie wolnej i niezale\u017Cnej republiki, kt\u00F3rej og\u0142osi\u0142 si\u0119 tymczasowym prezydentem. Walki trwa\u0142y jeszcze do 20 listopada i zako\u0144czy\u0142y si\u0119 ca\u0142kowitym zwyci\u0119stwem i opanowaniem 95% wsp\u00F3\u0142czesnego terytorium. Kontrofensywa pa\u0144stw Osi nigdy ju\u017C nie nadesz\u0142a. Wybrany 17 stycznia 1945 pierwszy kencyrlski parlament zdecydowa\u0142 kilka dni p\u00F3\u017Aniej o mianowaniu Megera Shtovijeja na prezydenta i premiera Kencyrli, kt\u00F3ry mia\u0142 by\u0107 g\u0142\u00F3wnym in\u017Cynierem nowej konstytucji i opartej o ni\u0105 republiki. Prace utrudnia\u0142y wybuchaj\u0105ce konflikty graniczne, w 1947 roku z Bu\u0142gari\u0105 i w 1949 roku z Albani\u0105, oba zako\u0144czy\u0142y si\u0119 szybkim zawieszeniem broni, ale i powi\u0119kszeniem terytorium do dzisiejszego stanu. Wreszcie 8 maja 1950 roku og\u0142oszono konstytucj\u0119. Konstytucja Wolnej i Niepodleg\u0142ej Republiki Kencyrli (kenc. Kushetuta e Republika Kencirle Shpete en Shtakavije) wprowadza\u0142a powszechne wybory prezydenta. 24 wrze\u015Bnia 1950 dosz\u0142o do nich, a bezapelacyjnym zwyci\u0119zc\u0105 okaza\u0142 si\u0119 w\u0142a\u015Bnie Meger Shtovijej, zdobywaj\u0105c 87% g\u0142os\u00F3w. Podczas swojej kadencji musia\u0142 zmierzy\u0107 si\u0119 z licznymi niedomaganiami spo\u0142ecznymi powsta\u0142ymi przez setki lat. Uda\u0142o mu sie jednak sprzymierzy\u0107 mieszkaj\u0105cych na po\u0142udniu \u017Bertw\u00F3w i Macedo\u0144czyk\u00F3w. Prawdopodobnie tak\u017Ce dzi\u0119ki nim wygra\u0142 drug\u0105 kadencj\u0119 w wyborach z 11 wrze\u015Bnia 1955 roku, zdobywaj\u0105c 56,7% g\u0142os\u00F3w w I turze. Druga kadencja nie by\u0142a ju\u017C tak udana, straci\u0142 popularno\u015B\u0107 na rzecz powo\u0142anej w 1952 premier Magdaleny Butrin. Nie zdecydowa\u0142 si\u0119 ju\u017C wystartowa\u0107 w wyborach w 1960 roku, cho\u0107 konstytucja nie ogranicza\u0142a liczby kadencji. Po odej\u015Bciu z prezydentury przeprowadzi\u0142 si\u0119 willowej dzielnicy Prisztiny - Oxhaj. Mieszka\u0142 ze swoj\u0105 poznan\u0105 w 1942 \u017Con\u0105 Arlen\u0105, z kt\u00F3r\u0105 mia\u0142 dw\u00F3ch syn\u00F3w. Zmar\u0142 17 pa\u017Adziernika 1975 roku. Imi\u0119 Megera Shtovijeja nosz\u0105 m.in. port lotniczy Prisztina-Lipejan oraz wiele ulic i plac\u00F3w w miastach Kencyrli, w tym centralny plac Prisztiny i po\u0142o\u017Cona pod nim przysz\u0142a centralna stacja metra. 70px|Flaga Kencyrli Premierzy Kencyrli Meger Shtovijej (1946-1950) \u2022 Alfred Rusa (1950-1952) \u2022 Magdalena Butrin (1952-1960) \u2022 Xhudan Shokan (1960-1964) \u2022 Lider Rraboja (1964-1967) \u2022 Xhudan Shokan (1967-1970) \u2022 Elvi Mida (1970-1974) \u2022 Axhar Baksha (1974-1978) \u2022 Katej Tajta (1978-1980) \u2022 Radonin Alvakava (1980-1984) \u2022 Buhaj Stuksa (1984-1985) \u2022 Karl Raxha (1985-1989) \u2022 Beksaj Xamila (1989-1993) \u2022 Ulaj Ultaj (1993-1997) \u2022 Marija Butrin (1997-2001) \u2022 Peja Dojadoni (2001-2005) \u2022 Erja Nolanej (2005- ) 70px|Flaga Kencyrli Prezydenci Kencyrli Meger Shtovijej (1946-1960) \u2022 Magdalena Butrin (1960-1970) \u2022 Xhudan Shokan (1970-1975) \u2022 Elvi Rradosha (1975-1978) \u2022 Katej Tajta (1978-1980) \u2022 Ivan Lubosna (1980-1990) \u2022 Radonin Alvakava (1990-1995) \u2022 Edgaras Radu\u017E\u0119rin\u012Fkis (1995-2000) \u2022 Medi Hasi (2000-2007) \u2022 Erja Nolanej (2007) \u2022 Marija Butrin (2007- )"@pl .