"Wiersz"@pl . "Franciszek Dionizy Knia\u017Anin"@pl . "(Na akt weselny ksi\u0119\u017Cniczki Maryjanny Czartoryskiej z ksi\u0119ciem Ludwikiem Wirtemberskim od Ko\u0142a Panie\u0144skiego)"@pl . . . "Amarylla"@pl . . "Lindor przybywa po ni\u0105 I szuka jej oczami, Pr\u00F3\u017Cno \u0142zy nasze broni\u0105, Pr\u00F3\u017Cno chce zosta\u0107 z nami. Lindor si\u0119 gwa\u0142tem doprasza, Ju\u017C Amarylla nie nasza! Nie damy jej, nie damy, Z nami ona by\u0107 woli. Czeg\u00F3\u017C si\u0119 go l\u0119kamy? Nie wzi\u0105\u0107 jej po niewoli. Ej, cho\u0107 si\u0119 z nami og\u0142asza, Ju\u017C Amarylla nie nasza! Trudno mu si\u0119 obroni\u0107, Los daje, warto\u015B\u0107 bierze. Darmo twarz wstydam p\u0142oni\u0107, Gdy luby wzdycha szczerze, Wstyd j\u0105 powabniej okrasza. Ju\u017C Amarylla nie nasza. Wy bro\u0144cie tej pi\u0119kno\u015Bci, Od kt\u00F3rych wzi\u0119\u0142a \u017Cycie, Wy, co pe\u0142ne czu\u0142o\u015Bci Serce nad ni\u0105 ronicie. Ano\u0107 w tym wola i wasza, Ju\u017C Amarylla nie nasza!"@pl . "Lindor przybywa po ni\u0105 I szuka jej oczami, Pr\u00F3\u017Cno \u0142zy nasze broni\u0105, Pr\u00F3\u017Cno chce zosta\u0107 z nami. Lindor si\u0119 gwa\u0142tem doprasza, Ju\u017C Amarylla nie nasza! Nie damy jej, nie damy, Z nami ona by\u0107 woli. Czeg\u00F3\u017C si\u0119 go l\u0119kamy? Nie wzi\u0105\u0107 jej po niewoli. Ej, cho\u0107 si\u0119 z nami og\u0142asza, Ju\u017C Amarylla nie nasza! Trudno mu si\u0119 obroni\u0107, Los daje, warto\u015B\u0107 bierze. Darmo twarz wstydam p\u0142oni\u0107, Gdy luby wzdycha szczerze, Wstyd j\u0105 powabniej okrasza. Ju\u017C Amarylla nie nasza. Wy bro\u0144cie tej pi\u0119kno\u015Bci, Od kt\u00F3rych wzi\u0119\u0142a \u017Cycie, Wy, co pe\u0142ne czu\u0142o\u015Bci Serce nad ni\u0105 ronicie. Ano\u0107 w tym wola i wasza, Ju\u017C Amarylla nie nasza! Ty, co jej lubo\u015B\u0107 swoj\u0119 I w\u0142asne wla\u0142a\u015B wdzi\u0119ki, Na c\u00F3\u017C kochanie twoje, Matko! wypuszczasz z r\u0119ki? \u017Bal oczy i tobie zrasza, Ju\u017C Amarylla nie nasza! Id\u017A\u017Ce w mi\u0142ej podr\u00F3\u017Cy, Dok\u0105d prowadzi cnota, Gdzie w \u015Bwie\u017Cej zoraz r\u00F3\u017Cy Czeka na ci\u0119 pieszczota. Pr\u00F3\u017Cno Ci\u0119 \u017Cal nasz odprasza, Ju\u017C Amarylla nie nasza! Ot\u00F3\u017C nadesz\u0142a pora. Id\u017A \u015Bwi\u0119tym obyczajem, Uszcz\u0119\u015Bliwiaj Lindora, Szcz\u0119\u015Bliwa z nim nawzajem. Za nim ci\u0119 los tw\u00F3j wynasza, Ju\u017C Amarylla nie nasza! Ale gdy mi\u0119dzy blaskiem Honor ci\u0119 b\u0119dize wznosi\u0107, A wielki \u015Bwiat z poklaskiem Twoje zalety g\u0142osi\u0107, Niech i t\u0119 chlub\u0105 rozg\u0142asza: To Amarylla jest nasza! Image:PD-icon.svg Public domain"@pl . "Amarylla"@pl . . .