This HTML5 document contains 93 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

n93:

n94:

n2:

Subject Item

n2:

rdf:type

n49:

rdfs:label

Harpia Harpia Harpia Harpia

rdfs:comment

250px|thumb|Harpia w D&D Next 250px|thumb|Harpia Harpie to obmierzłe, uskrzydlone humanoidy polujące na wszelkie istoty żywe, szczególnie jednak na te, które cechują się inteligencją. Harpie od pasa w górę wyglądają jak młode ale brzydkie kobiety, o twarzach przysłoniętych przez brudne włosy pozlepiane krwią i gnijących zębach. Od pasa w dół ich ciało przypomina ciało sępa. Mają czarne niczym węgiel pazury i zazwyczaj ciemnoczerwone skrzydła. Otacza je straszliwy smród, który osiada również na wszystkim, czego dotkną. Pochodzenie tego odoru jest proste - harpie nigdy się nie kąpią ani w żaden sposób nie czyszczą swoich ciał. Ich jedynym strojem są resztki poszarpanych szmat i rozmaite błyskotki zrabowane ofiarom. Język tych istot złożony jest z odrażających skrzeków i pisków, kontrastujący Harpias são animais com aparência humana altamente tribais. Capturam qualquer coisa com suas patas e voam em alta velocidade de volta a seus ninhos. A harpia (Harpia harpyja) é a mais pesada e uma das maiores aves de rapina do mundo, com envergadura de 2,5 metros e peso de até 10 quilogramas. É também conhecida como gavião-real ou uiraçu-verdadeiro - em oposição ao uiraçu-falso (Morphnus guianensis), outra espécie de ave de rapina menor e de aparência muito semelhante. Ambos os sexos têm uma crista de penas largas que levantam quando ouvem algum ruído. Como as corujas, elas têm um disco facial de penas menores que pode focar ondas sonoras para melhorar suas capacidades auditivas. Harpia - zwierzę fantastyczne żyjące w Narnii. Harpia – stworzenie, występujące w Gothic, Gothic II, Gothic II: Noc Kruka oraz ArcaniA: Upadek Setarrif. Są to latające wiedźmy. The Harpy is a female-only species of mammal that stands at just over a meter tall and has large, batlike wings as its forelimbs. Its facial expression resembles that of a metahuman face contorted in rage. It can fly and subsides only on carrion, and is known to carry all manner of disease. __NOEDITSECTION__ Harpia jest bestią Niespotykaną, i jako jedna z trzech chowańców w Rappelz atakuje całkowicie (i wyłącznie) fizycznie na odległość bez ataków magicznych. Zasięg ataku Harpii jest minimalnie mniejszy niż Łucznika ale większy niż Mrocznego Łowcy. Wykorzystywana często przez Skrytobójców, ponieważ posiada zjednoczenie wspomagające szybkość ataku. Harpie zabijają przeciwnika z odległości, spowalniając oraz zatrzymując. Oczywistą bronią dla Harpii jest Długi łuk lub kusza, co jest jej głównym atutem gdyż dobra kusza/łuk kosztuje grosze.

dcterms:subject

n7: n8: n13: n20: n25: n32: n87: n89:

n55:

nie

n67:

Rozpiętość skrzydeł do 3-4 metrów

n47:

n48: n46:

n82:

270

n44:

+14 +7,6 +20,4

n16:

Wszystkie Harpie

n60:

Harpia

n3:

n4:

n39:

harpia.jpg

n23:

180 200

n61:

Smoki

n34:

n35:

n59:

90 85

n45:

n46: n68:

n28:

200 180

n22:

Dystansowy, Fizyczny

n24:

G, GII

n9:

Harpie

n52:

n53:

n56:

Niespotykane

n90:

n91:

n18:wikiPageUsesTemplate

n19: n40: n92:

n30:wikiPageUsesTemplate

n31: n36: n43:

n65:wikiPageUsesTemplate

n66:

n14:wikiPageUsesTemplate

n15: n29: n54: n70:

n83:wikiPageUsesTemplate

n84:

n58:

Harpia

n51:

3

n50:

68.0

n77:

Płaska, bez wytworów

n64:

Narnia, ciemne miejsca, nory

n75:wikiPageUsesTemplate

n76:

n37:wikiPageUsesTemplate

n38:

n62:wikiPageUsesTemplate

n63:

n17:

90 1

n21:

Damage dealer Demon

n80:

n81:

n69:

1.75

n41:wikiPageUsesTemplate

n42:

n10:wikiPageDisambiguates

n26: n88:

n33:

50.0

n85:

n86:

n27:

Harpia.jpg

n78:

n79:

n71:

n72:

n11:

n12:

n73:

n74:

n57:

Voar

n10:abstract

250px|thumb|Harpia w D&D Next 250px|thumb|Harpia Harpie to obmierzłe, uskrzydlone humanoidy polujące na wszelkie istoty żywe, szczególnie jednak na te, które cechują się inteligencją. Harpie od pasa w górę wyglądają jak młode ale brzydkie kobiety, o twarzach przysłoniętych przez brudne włosy pozlepiane krwią i gnijących zębach. Od pasa w dół ich ciało przypomina ciało sępa. Mają czarne niczym węgiel pazury i zazwyczaj ciemnoczerwone skrzydła. Otacza je straszliwy smród, który osiada również na wszystkim, czego dotkną. Pochodzenie tego odoru jest proste - harpie nigdy się nie kąpią ani w żaden sposób nie czyszczą swoich ciał. Ich jedynym strojem są resztki poszarpanych szmat i rozmaite błyskotki zrabowane ofiarom. Język tych istot złożony jest z odrażających skrzeków i pisków, kontrastujących z kuszącym pięknem ich pieśni. Choć zdarzają się harpie władające mową innych istot, są to przypadki nader rzadkie. Żyją około 50 lat. Harpie uwielbiają szybować w powietrzu, siejąc strach. Z usposobienia są to istoty paskudne, niegodziwe i złośliwe. Cudze cierpienie i śmierć sprawiają im przyjemność. Swe ofiary zwabiają przy pomocy wywołującej zachwyt i pożądanie pieśni, która hipnotyzuje ofiary. Nieszczęśnicy pragną jak najszybciej znaleźć się w pobliżu śpiewaczki, która niezwłocznie rozszarpuje ich na strzępy. Najgorsze jest to, że harpie potrafią kontynuować śpiew nawet zaangażowane w walkę. Skuteczną ochroną są dobre zatyczki do uszu, ponadto niektóre istoty posiadają naturalną odporność na tego rodzaju uroku (np. elfy). Dotyk harpii utrwala efekt zauroczenia, uniemożliwiając bezbronnej ofierze jakikolwiek ruch. Skutecznym sposobem na przerwanie harpiowego uroku jest po prostu zabicie jej. Efekt jest natychmiastowy. W walce wręcz harpie bardzo skutecznie walczą przy pomocy dzioba i szponów. Niektóre z nich używają też prostych maczug wykonanych z kości lub z kawałka drewna. Harpie zamieszkują nadbrzeżne regiony w pobliżu szlaków morskich lub okolice lądowych szlaków handlowych. To pozwala im na bezkarne zwabianie samotnych podróżnych na ich zgubę. Ich siedzibami są z reguły płytkie jaskinie, które w krótkim czasie tak zapaskudzają, że żadne zwierzę nie ośmiela się do nich nawet zbliżyć. Harpie spędzają tu cały swój czas, którego nie poświęcają na polowanie. Często też zaciągają do jaskini schwytaną ofiarę, by spożyć ją w komfortowych, swojskich warunkach. Istoty te nie doceniają wartości skarbów, zatrzymując jedynie błyskotki, którymi dekorują swoje łachy. Reszta, nieraz bardzo cennej zdobyczy, leży pomieszana z kośćmi i resztkami padliny na dnie ich jaskini. U starych harpii tego rodzaju obrzydliwe złogi mogą mieć głębokość nawet kilku metrów. Typowe legowisko harpii zamieszkuje do pół tuzina tych istot. Nigdy nie zauważono męskich osobników, prawdopodobnie rozmnażanie występuje więc poprzez partenogenezę. Harpie rozmnażają się, składając raz do roku jajo, z którego wylęga się młoda harpia. Starsze członkinie stada nie interesują się nią i do momentu osiągnięcia samodzielności zmuszona jest odżywiać się resztkami posiłków i toczącym padlinę robactwem, które zalegają dno jaskini. Harpie nie mają żadnej struktury społecznej i często walczą między sobą o najlepsze kąski, lub w celu rozstrzygnięcia, czy nadszedł już czas zakończenia tortur ofiary i rozpoczęcia żeru. Czasem skutkiem takiej walki jest dołączenie do wieczornego menu zabitej koleżanki. Harpie są w zasadzie wszystkożerne i rezydują na danym terytorium tak długo, aż wyczerpią wszelkie źródła pożywienia. Są powszechnie znienawidzone przez wszystkie słabsze od nich istoty. Pomimo ich prymitywizmu, zdarzało się obserwować okazjonalną współpracę harpii z potężniejszymi od nich, złymi humanoidami. A harpia (Harpia harpyja) é a mais pesada e uma das maiores aves de rapina do mundo, com envergadura de 2,5 metros e peso de até 10 quilogramas. É também conhecida como gavião-real ou uiraçu-verdadeiro - em oposição ao uiraçu-falso (Morphnus guianensis), outra espécie de ave de rapina menor e de aparência muito semelhante. Ambos os sexos têm uma crista de penas largas que levantam quando ouvem algum ruído. Como as corujas, elas têm um disco facial de penas menores que pode focar ondas sonoras para melhorar suas capacidades auditivas. A harpia possui, como principais características físicas, olhos pequenos, um longo topete, a crista com duas penas maiores e uma cauda com três faixas cinzentas, que pode medir até 2/3 do comprimento da asa. Esta ave da família Accipitridae possui asas largas e redondas, pernas curtas e grossas, e dedos extremamente fortes, com enormes garras, capazes até de levantar um carneiro do chão. Sua cabeça é cinza, o papo e a nuca, negros, e o peito, a barriga e a parte de dentro das asas, brancos. Tem entre 50 a 90 centímetros de altura, uma envergadura de até 2,5 metros e um peso variando entre 4 e 5,5 quilogramas quando macho e entre 6 e 9quilogramas quando fêmea. As harpias são predadores tremendamente eficazes, com garras mais compridas do que as de um urso-cinzento. É uma águia adaptada ao voo acrobático em ambientes florestais de espaços fechados. Elas se aproximam morfologicamente (não se sabe se filogeneticamente) de várias outras aves de rapina tropicais de grande tamanho adaptadas à caça de grandes animais arborícolas como macacos, preguiças, lêmures, etc., tais como a águia-coroada africana, a águia-das-filipinas e a águia-da-nova-guiné. Todas essas são chamadas de águias-pega-macaco em suas localidades de origem devido ao grande porte, que coloca animais maiores, como macacos, em seu cardápio. O habitat principal são as florestas tropicais e a espécie se dispersa geograficamente do México à Bolívia, na Argentina e em grande parte do Brasil, notadamente no Amazonas, vivendo em árvores altas, dentro de vasta mata, onde constrói seus ninhos. Habitava as matas brasileiras de forma abrangente. Hoje pode ser encontrado na Amazônia e visto raramente na Mata Atlântica. Na região amazônica da Guiana, onde foi bem estudado, verificou-se que é um predador sobretudo de mamíferos. Harpias são animais com aparência humana altamente tribais. Capturam qualquer coisa com suas patas e voam em alta velocidade de volta a seus ninhos. __NOEDITSECTION__ Harpia jest bestią Niespotykaną, i jako jedna z trzech chowańców w Rappelz atakuje całkowicie (i wyłącznie) fizycznie na odległość bez ataków magicznych. Zasięg ataku Harpii jest minimalnie mniejszy niż Łucznika ale większy niż Mrocznego Łowcy. Wykorzystywana często przez Skrytobójców, ponieważ posiada zjednoczenie wspomagające szybkość ataku. Harpie zabijają przeciwnika z odległości, spowalniając oraz zatrzymując. Oczywistą bronią dla Harpii jest Długi łuk lub kusza, co jest jej głównym atutem gdyż dobra kusza/łuk kosztuje grosze. Harpia jest bardzo często petem towarzyszącym klasą peciarskim, szczególnie Magowi Bitewnemu oraz Przywoływaczowi. Mag Bitewny używając "Might of the Underworld" obniża Żywotność oraz Siłę, podnosząc te same statystyki u siebie, zmniejszając tym samym aggro ściągane przez Harpię. Utracone statystyki nie zmniejszają znacznie zdolności bojowych Peta a znacznie podnoszą możliwości gracza. Ogólnie Harpia bardzo dobrze sprawdza się u wszystkich klas atakujących fizycznie z dystansu czyli Mroczny Łowca i Łucznik. Harpia - zwierzę fantastyczne żyjące w Narnii. Harpia – stworzenie, występujące w Gothic, Gothic II, Gothic II: Noc Kruka oraz ArcaniA: Upadek Setarrif. Są to latające wiedźmy. The Harpy is a female-only species of mammal that stands at just over a meter tall and has large, batlike wings as its forelimbs. Its facial expression resembles that of a metahuman face contorted in rage. It can fly and subsides only on carrion, and is known to carry all manner of disease.